Birbirleriyle geçinemeyen bazı eşler boşanırlarsa bunun çocukları için daha iyi olacağını, çünkü böylece onların sürekli tartışan bir anne babayla yaşamak zorunda kalmayacaklarını düşünüyorlar. Peki gerçekler ne gösteriyor?

•  Boşanmak çocukları nasıl etkiler?

•  Anne baba boşanırsa çocuklar daha mutlu olur mu?

•  Ortak ebeveynlik hakkında ne denebilir?

•  Daha iyi bir seçenek var mı?

 Araştırmalar boşanmanın çocuklar üzerinde çok yıkıcı etkileri olduğunu gösteriyor. Anne babası boşanan çocuklar, daha çok. . .

•   öfke, kaygı ve bunalımla mücadele ediyor

•   davranış bozuklukları gösteriyor

•   okulda öğrenme güçlüğü çekiyor ya da okula gitmeyi bırakıyor

•   hastalanmaya yatkın oluyor

 Ayrıca birçok çocuk anne babası boşandığı için kendini suçluyor, çünkü buna kendilerinin neden olduğunu düşünüyorlar ya da “Boşanmalarını engelleyebilirdim ama başaramadım” diye düşünüyorlar.

 Anne babası boşanan çocukların yaşadığı zorluklar yetişkin olduklarında da devam edebilir. Örneğin özsaygıları eksik olabilir, başkalarına güvenmekte zorluk çekebilirler ve kendi evliliklerinde sorun yaşadıklarında boşanma ihtimalleri daha yüksek olur.

 Sonuç: Boşanmayı düşünen bazı kişiler kendilerini bunun çocukları için daha iyi olacağına inandırmaya çalışsalar da araştırmalar bu görüşü desteklemiyor. Çocuk bakım uzmanı olan Penelope Leach kitabında a şunu yazdı: “Anne babalarının boşanması çocukları perişan ediyor.”

 Kutsal Kitaptaki ilke: “Sadece kendinizle ilgilenmeyin, başkalarıyla da ilgilenmeye dikkat edin” (Filipililer 2:4).

 Bazıları böyle olacağını düşünüyor. Ancak şunu akılda tutmak gerekir ki, anne babaların ihtiyaçlarıyla çocuklarınki genelde aynı değildir. Boşanmayı düşünen birisi yeni bir hayata başlamayı istiyor olabilir. Oysa çocuklar çoğunlukla hayatlarını anne babalarıyla sürdürmeye devam etmek ister.

 Boşanmanın etkileri hakkındaki bir kitabın yazarları binlerce boşanma olayını araştırdıktan sonra şunu yazdılar: “Kesin olan bir şey var ki çocuklar daha mutlu olduklarını söylemiyorlar. Bunun yerine açıkça şunu söylüyorlar: ‘Anne babamın boşandığı gün çocukluğumun bittiği gün oldu.’” Kitap ayrıca çocukların “anne babalarının arasındaki ilişkinin, yani en yakın olması gereken ilişkinin koptuğuna tanık oldukları için dünyayı daha güvensiz ve tehlikeli bir yer olarak gördüklerini” söylüyor (The Unexpected Legacy of Divorce).

 Sonuç: Çocukların, anne babalarının boşanması üzerine mutlu olması çok düşük bir ihtimal.

 Kutsal Kitaptaki ilke: “Sıkıntılı günde cesaretin mi kırıldı? O zaman gücün de olmaz” (Özdeyişler 24:10).

 Boşanmış bazı anne babalar çocuklarını yetiştirirken evli anne babalar gibi sorumlulukları paylaşmaya çalışıyorlar. Ancak bu durum, yani ortak ebeveynlik kolay değil. Araştırmalar boşanmış eşler hakkında şunu gösteriyor:

•   çocuklarıyla daha az zaman geçiriyorlar

•   çocuklarına birbirleriyle çelişen değerler aşılıyorlar

•   kendilerini suçlu ya da çok yorgun hissettikleri için çocukları ne isterse onu yapıyorlar

 Çocuklar anne babaları boşanınca onların otoritesine karşı gelmeye daha eğilimli oluyorlar. Sonuçta onların boşanarak sadakat, güven ve bir anlaşmaya bağlı kalmak gibi değerleri hiçe saydıklarını görüyorlar. Bunun sonucunda “Neden onları dinleyeyim ki?” diye akıl yürütebiliyorlar.

 Sonuç: Ortak ebeveynlik yapmak boşanmış çiftler için genelde zor. Ancak çocuklar için durum çok daha zor.

 Kutsal Kitaptaki ilke: “Çocuklarınızı çileden çıkarmayın ki cesaretleri kırılmasın” (Koloseliler 3:21).

 Genelde eşler boşandıktan sonra göstermek zorunda kaldıkları gayreti boşanmadan önce, evliliklerini kurtarmak için gösterirlerse bu çok daha iyi sonuçlanır. The Case for Marriage adlı bir kitap “Bir evliliğin kötü olması her zaman böyle olmaya devam edeceği anlamına gelmiyor” diyor. “En mutsuz evliliği olan ama evli kalmaya devam eden eşler zaman içinde [boşananlara göre] çok daha mutlu oluyorlar.” Tüm gerçekler şunu gösteriyor ki, anne babalarının evli kalması çocuklar için en iyisi oluyor.

 Bu, eşlerin asla boşanmaması gerektiği anlamına gelmiyor. Aslında Kutsal Kitap eşlerden biri cinsel ahlaksızlık yapmışsa boşanılabileceğini söylüyor (Matta 19:9). Ancak Kutsal Kitap aynı zamanda ‘Sağgörülü kişi adımını tartarak atar’ diyor (Özdeyişler 14:15). Zor bir evliliği olan karı kocalar tüm etkenleri, özellikle de boşanmalarının çocuklarının üzerinde yaratacağı etkiyi hesaba katmalı.

 Tabii ki boşanmamayı seçen eşlerin sadece birbirlerine tahammül etmeleri yetmez, bundan daha fazlasını yapmaları gerekir. Kutsal Kitap karı kocaların kalıcı ve mutlu bir evlilik için ihtiyaç duydukları nitelikleri geliştirmelerine yardım ederek onlar için en iyi rehberliği sağlar. Bu hiç şaşırtıcı değil çünkü Kutsal Kitabı kaleme aldıran Yaratıcımız Yehova evliliğin kurucusudur (Matta 19:4-6).

 Kutsal Kitaptaki ilke: ‘Kendi yararına olanı sana öğreten Tanrın Yehova Benim’ (İşaya 48:17).