Liham sa mga Hebreo 10:1-39
10 Ang Kautusan ay may anino+ ng mabubuting bagay na darating,+ pero hindi ang mismong mga bagay na iyon, kaya hindi nito kailanman kayang* gawing perpekto ang mga lumalapit sa pamamagitan ng paulit-ulit na mga handog na patuloy na iniaalay taon-taon.+
2 Kung kaya nito, hindi ba itinigil na sana ang paghahandog? Dahil kapag nalinis na ang mga gumagawa ng sagradong paglilingkod, hindi na sila uusigin ng konsensiya nila dahil sa kasalanan.
3 Sa kabaligtaran, ipinapaalaala ng mga handog na ito taon-taon ang mga kasalanan,+
4 dahil hindi maaalis ng dugo ng mga toro* at mga kambing ang mga kasalanan.
5 Kaya nang dumating siya sa sanlibutan, sinabi niya: “‘Ang hain at handog ay hindi mo ginusto, pero naghanda ka ng katawan para sa akin.
6 Hindi mo kinalugdan ang mga buong handog na sinusunog at mga handog para sa kasalanan.’+
7 Pagkatapos ay sinabi ko: ‘Narito* ako (iyon ang nakasulat sa balumbon* tungkol sa akin) para gawin ang kalooban mo, O Diyos.’”+
8 Pagkatapos munang sabihin: “Hindi mo ginusto o kinalugdan ang mga hain at mga handog at mga buong handog na sinusunog at mga handog para sa kasalanan”—mga haing inihahandog kaayon ng Kautusan—
9 saka niya sinabi: “Narito* ako para gawin ang kalooban mo.”+ Inalis niya ang una para itatag ang ikalawa.
10 Dahil sa “kalooban” na ito,+ napabanal tayo sa pamamagitan ng paghahandog ng katawan ni Jesu-Kristo nang minsanan.+
11 Gayundin, ang bawat saserdote ay pumupunta sa puwesto niya araw-araw para gumawa ng banal na paglilingkod*+ at mag-alay ng paulit-ulit na mga handog nang madalas,+ na hindi kailanman lubusang makapag-aalis ng mga kasalanan.+
12 Pero ang taong ito ay nag-alay ng isang handog para sa mga kasalanan at ang bisa nito ay walang hanggan, at umupo siya sa kanan ng Diyos,+
13 at mula noon ay naghihintay siya hanggang sa ang mga kaaway niya ay gawing tuntungan ng mga paa niya.+
14 Dahil sa pamamagitan ng isang handog na inialay, ang mga pinababanal ay ginawa niyang perpekto+ nang walang hanggan.
15 Bukod diyan, nagpapatotoo rin sa atin ang banal na espiritu, dahil pagkatapos nitong sabihin:
16 “‘Ito ang ipakikipagtipan ko sa kanila pagkatapos ng panahong iyon,’ ang sabi ni Jehova.* ‘Ilalagay ko sa puso nila ang mga utos ko, at isusulat ko ang mga iyon sa isip nila,’”+
17 sinabi nito: “At hindi ko na aalalahanin ang mga kasalanan nila at ang masasama nilang gawa.”+
18 At kung pinatawad na ang mga ito, hindi na kailangan ng handog para sa kasalanan.
19 Kaya naman, mga kapatid, dahil nakakapasok tayo sa banal na lugar+ nang walang takot* sa pamamagitan ng dugo ni Jesus,
20 at ang daan patungo rito ay binuksan* niya para sa atin bilang isang bagong daan na umaakay sa buhay, sa pamamagitan ng pagpasok sa kurtina,+ ang kaniyang laman,
21 at dahil mayroon tayong isang dakilang saserdote sa bahay ng Diyos,+
22 lumapit tayo nang may tapat na puso at buong pananampalataya, dahil nalinis* na ang puso natin mula sa isang masamang konsensiya+ at napaliguan na ng malinis na tubig ang katawan natin.+
23 Patuloy nating sikaping ipahayag ang ating pag-asa nang walang pag-aalinlangan,+ dahil ang nangako ay tapat.
24 At isipin* natin ang isa’t isa para mapasigla* natin ang bawat isa na magpakita ng pag-ibig at gumawa ng mabuti,+
25 at huwag nating pabayaan ang pagtitipon natin,+ gaya ng nakaugalian ng iba, kundi patibayin natin ang isa’t isa,+ at gawin natin ito nang higit pa habang nakikita nating papalapit na ang araw.+
26 Dahil kung sinasadya nating mamihasa sa kasalanan pagkatapos magkaroon ng tumpak na kaalaman sa katotohanan,+ wala nang natitira pang handog para sa kasalanan,+
27 kundi maghihintay na lang tayo nang may takot sa paghuhukom at sa lumalagablab na galit na tutupok sa mga lumalaban sa Diyos.+
28 Ang sinumang bumale-wala sa Kautusan ni Moises ay mamamatay nang hindi kinahahabagan, sa testimonya ng dalawa o tatlo.+
29 Gaano pa kaya kalaking parusa, sa tingin ninyo, ang nararapat sa taong yumurak sa Anak ng Diyos at hindi nagpahalaga sa dugo para sa tipan+ na nagpabanal sa kaniya at humamak sa espiritu ng walang-kapantay* na kabaitan?+
30 Dahil kilala natin ang nagsabi: “Akin ang paghihiganti; ako ang gaganti.” At: “Hahatulan ni Jehova* ang bayan niya.”+
31 Nakakatakot isipin ang mahulog sa mga kamay ng Diyos na buháy.
32 Pero patuloy ninyong alalahanin na pagkatapos ninyong maliwanagan noon,+ nagtiis kayo ng mga pagdurusa at nakipagpunyagi nang husto.
33 Kung minsan ay inaalipusta at pinahihirapan kayo nang hayagan,* at kung minsan ay dinadamayan ninyo ang mga nakararanas ng ganoon.
34 Nagpakita kayo ng simpatiya sa mga nakabilanggo at masaya ninyong tinanggap ang pang-aagaw sa mga pag-aari ninyo,+ dahil alam ninyong mayroon kayong mas mabuti at permanenteng pag-aari.+
35 Kaya huwag ninyong iwala ang inyong lakas ng loob,* na may malaking gantimpala.+
36 Dahil kailangan ninyo ng pagtitiis,*+ para kapag nagawa na ninyo ang kalooban ng Diyos, matanggap ninyo ang katuparan ng pangako.
37 Dahil “sandaling-sandali” na lang,+ at “ang paparating ay darating at hindi siya maaantala.”+
38 “Pero ang matuwid kong lingkod ay mabubuhay dahil sa kaniyang pananampalataya,”+ at “kung uurong siya, hindi ako* malulugod sa kaniya.”+
39 Hindi tayo ang uri na umuurong tungo sa pagkapuksa,+ kundi ang uri na may pananampalataya na makapagliligtas ng ating buhay.*
Talababa
^ O posibleng “hindi kailanman kaya ng mga tao na.”
^ O “lalaking baka.”
^ Lit., “Dumating.”
^ Lit., “balumbon ng aklat.”
^ Lit., “Dumating.”
^ O “ng pangmadlang paglilingkod.”
^ O “nang may lakas ng loob.”
^ Lit., “pinasinayaan.”
^ Lit., “nawisikan,” ng dugo ni Jesus.
^ O “pagmalasakitan; bigyang-pansin.”
^ O “maudyukan.”
^ O “di-sana-nararapat.”
^ Lit., “lantaran gaya ng sa teatro.”
^ Lit., “inyong kalayaan sa pagsasalita.”
^ O “pagbabata.”