มีผู้ออกแบบไหม?
การบินแบบประหยัดพลังงานของวอนเดอริง อัลบาทรอส
นกหลายชนิดสามารถบินร่อนอยู่กลางอากาศได้โดยแทบไม่ต้องออกแรงเลย. นกวอนเดอริง อัลบาทรอสเป็นตัวอย่างที่โดดเด่นในเรื่องนี้. ด้วยปีกที่ยาวถึง 3.4 เมตรและหนักถึง 8.5 กิโลกรัม อัลบาทรอสเจ้าเวหาสามารถบินได้ไกลหลายพันกิโลเมตรโดยใช้พลังงานเพียงน้อยนิด! เคล็ดลับอยู่ที่ลักษณะกายวิภาคและเทคนิคการบินของมัน.
ขอพิจารณา: ขณะที่กำลังบิน นกอัลบาทรอสจะใช้ประโยชน์จากเอ็นกล้ามเนื้อที่ช่วยตรึงปีกให้กางตลอดเวลา ซึ่งวิธีนี้ทำให้กล้ามเนื้อของมันได้พัก. เคล็ดลับอีกอย่างหนึ่งของนกชนิดนี้ที่ช่วยให้มันเหินเวหาได้นานหลายชั่วโมงคือ การยืมพลังงานจากกระแสลมในมหาสมุทรมาใช้.
เมื่ออยู่กลางทะเล อัลบาทรอสจะบินไต่ระดับขึ้น หักเลี้ยว จากนั้นก็ทิ้งตัวดิ่งลงเบื้องล่าง แล้วทำแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก. แรงที่เกิดจากการทิ้งตัวจะมีมากกว่าแรงต้านของกระแสลมทำให้มันสามารถบินต่อไปได้เรื่อย ๆ. นักวิทยาศาสตร์เพิ่งค้นพบเมื่อไม่นานมานี้ว่าอะไรคือเคล็ดลับในการบินของมัน. โดยใช้เครื่องติดตามจับภาพที่มีความคมชัดและโปรแกรมคอมพิวเตอร์ที่ออกแบบขึ้นเป็นพิเศษ พวกเขาพบว่าอัลบาทรอสยืมพลังงานจากลมมาใช้โดยบินหันหน้าเข้าหาลมเมื่อไต่ความสูง แล้วค่อยทิ้งตัวตามลมเพื่อเร่งความเร็ว. นักวิทยาศาสตร์กล่าวว่า “การดึงพลังงานมาใช้เป็นไปอย่างราบรื่นและต่อเนื่อง.” ผลเป็นอย่างไร? นกอัลบาทรอสสามารถบินร่อนกลางเวหาได้นานหลายชั่วโมงโดยไม่ต้องกระพือปีกเลยแม้แต่ครั้งเดียว!
ความเข้าใจเหล่านี้อาจช่วยให้วิศวกรออกแบบเครื่องบินที่ประหยัดพลังงานมากขึ้น หรือถึงกับไม่ต้องใช้เครื่องยนต์เลย.
คุณคิดอย่างไร? การบินแบบประหยัดพลังงานของนกอัลบาทรอสและลักษณะพิเศษทางกายวิภาคของมันเกิดขึ้นโดยวิวัฒนาการหรือมีผู้ออกแบบ?