หนังสือ​ผู้​นำ​โลก​ยุค​โบราณ—ไซรัส​มหาราช (ภาษา​อังกฤษ) กล่าว​ว่า “เมื่อ​ไซรัส​ตัดสิน​ใจ​จะ​พิชิต​บาบิโลน ใน​เวลา​นั้น​อาณาจักร​นี้​เจริญ​รุ่งเรือง​ถึง​ขั้น​ที่​เรียก​ได้​ว่า​เป็น​นคร​อัน​น่า​เกรง​ขาม​ที่​สุด​ใน​ตะวัน​ออก​กลาง และ​อาจ​จะ​รุ่งเรือง​ที่​สุด​ใน​โลก​ด้วย​ซ้ำ.” กรุง​บาบิโลน​มี​แม่น้ำ​ยูเฟรทิส​ไหล​ผ่าน​และ​คู​คลอง​ทุก​สาย​นอก​กำแพง​เมือง​ที่​สูง​ตระหง่าน​เต็ม​ไป​ด้วย​น้ำ เมือง​นี้​จึง​ดู​เหมือน​ถูก​ป้องกัน​ไว้​อย่าง​แน่น​หนา​จน​ไม่​น่า​จะ​มี​ใคร​พิชิต​ได้.

ทหาร​ของ​ไซรัส​ได้​เปลี่ยน​ทิศ​ทาง​ของ​แม่น้ำ​ยูเฟรทิส​ที่​ไหล​เข้า​กรุง​บาบิโลน​จึง​ทำ​ให้​ระดับ​น้ำ​ใน​เมือง​ลด​ลง. แล้ว​ทหาร​เหล่า​นั้น​ก็​ลุย​ข้าม​แม่น้ำ​เข้า​ประตู​เมือง​ที่​ถูก​เปิด​ทิ้ง​ไว้​โดย​แทบ​ไม่​มี​การ​ต้านทาน. เฮโรโดทุส​และ​เซโนโฟน​นัก​ประวัติศาสตร์​ชาว​กรีก​รายงาน​ว่า​ชาว​บาบิโลน​รู้สึก​มั่น​ใจ​ใน​ความ​ปลอด​ภัย​ของ​เมือง​นี้​มาก. ดัง​นั้น ใน​คืน​ที่​ถูก​โจมตี ผู้​คน​ส่วน​ใหญ่​จึง​กำลัง​กิน​เลี้ยง​กัน​อย่าง​สนุกสนาน ไม่​เว้น​แม้​แต่​กษัตริย์! (ดู​กรอบ  “ลายมือ​บน​ผนัง.”) ยิ่ง​กว่า​นั้น ชัย​ชนะ​ของ​ไซรัส​ทำ​ให้​คำ​พยากรณ์​หลาย​ข้อ​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​สำเร็จ​เป็น​จริง​อย่าง​น่า​ทึ่ง.

คำ​พยากรณ์​ของ​ยะซายาห์​น่า​สนใจ​เป็น​พิเศษ​เพราะ​คำ​พยากรณ์​เหล่า​นี้​บันทึก​ไว้​ล่วง​หน้า​ราว 200 ปี และ​ก่อน​ที่​ไซรัส​จะ​เกิด​ราว 150 ปี! ขอ​พิจารณา​ตัว​อย่าง​ต่อ​ไป​นี้:

• บุรุษ​ชื่อ​ไซรัส (โคเรศ) จะ​พิชิต​บาบิโลน​และ​ปลด​ปล่อย​ชาว​ยิว​ให้​เป็น​อิสระ.—ยะซายา 44:28; 45:1

• น้ำ​ใน​แม่น้ำ​ยูเฟรทิส​จะ​ถูก​ทำ​ให้​แห้ง​เพื่อ​เปิด​ทาง​ให้​กองทัพ​ของ​ไซรัส​บุก​ยึด​บาบิโลน.—ยะซายา 44:27

• ประตู​เมือง​ถูก​เปิด​ทิ้ง​ไว้.—ยะซายา 45:1

• กองทัพ​บาบิโลน ‘ไม่​อาจ​สู้​ได้.’—ยิระมะยา 51:30; ยะซายา 13:1, 7

ก่อน​หน้า​นี้ ใน​ปี 607 ก่อน ส.ศ. กองทัพ​ของ​บาบิโลน​ได้​บุก​ทำลาย​กรุง​เยรูซาเลม​จน​ราบ​คาบ​และ​จับ​ผู้​รอด​ชีวิต​ส่วน​ใหญ่​ไป​เป็น​เชลย. ชาว​ยิว​จะ​ตก​เป็น​เชลย​นาน​แค่​ไหน? พระเจ้า​ตรัส​ว่า “เมื่อ​เจ็ด​สิบ​ปี นั้น​ครบ​แล้ว, เรา​จะ​ลง​โทษ​แก่​กษัตริย์​เมือง​บาบูโลน, แล​จะ​ลง​โทษ​แก่​เมือง​นั้น . . . แล​เรา​จะ​กระทำ​แผ่นดิน​แล​ประเทศ​นั้น​เป็น​ร้าง​ต่อ​ไป​เป็น​นิตย์.”—ยิระมะยา 25:12

ดัง​ที่​กล่าว​ไป​แล้ว ไซรัส​ได้​ยึด​กรุง​บาบิโลน​ใน​ปี 539 ก่อน ส.ศ. ไม่​นาน​หลัง​จาก​นั้น เขา​ได้​ปลด​ปล่อย​เชลย​ชาว​ยิว​ให้​เริ่ม​กลับ​ไป​ยัง​ประเทศ​บ้าน​เกิด​ของ​ตน​ใน​ปี 537 ก่อน ส.ศ. ซึ่ง​ครบ 70 ปี​พอ​ดี​หลัง​จาก​ตก​เป็น​เชลย. (เอษรา 1:1-4) ส่วน​กรุง​บาบิโลน ใน​ที่​สุด​ก็​ถูก​ปล่อย​ทิ้ง “ร้าง.” เรื่อง​นี้​เป็น​หลักฐาน​อีก​อย่าง​หนึ่ง​ที่​ยืน​ยัน​ว่า​คำ​พยากรณ์​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ถูก​ต้อง​แม่นยำ.

ขอ​พิจารณา​ประเด็น​ต่อ​ไป​นี้: คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ล่วง​หน้า​ว่า (1) ชาว​ยิว​จะ​ตก​เป็น​เชลย​นาน 70 ปี (2) ไซรัส​จะ​พิชิต​บาบิโลน​และ จะ​ใช้​ยุทธวิธี​ใน​การ​รบ​ที่​เหนือ​ชั้น และ (3) บาบิโลน​จะ​ร้าง​เปล่า​อย่าง​สิ้นเชิง. มนุษย์​ธรรมดา​ย่อม​ไม่​สามารถ​รู้​ราย​ละเอียด​เหล่า​นี้​ล่วง​หน้า​ได้! ข้อ​สรุป​ที่​มี​เหตุ​ผล​มาก​กว่า​ก็​คือ “คำ​พยากรณ์​ไม่​เคย​มี​ขึ้น​ตาม​ใจ​มนุษย์ แต่​มนุษย์​พูด​ตาม​ที่​พระเจ้า​ทรง​ประสงค์​ให้​พูด.” (2 เปโตร 1:21) เห็น​ได้​ชัด​ว่า คัมภีร์​ไบเบิล​เป็น​หนังสือ​ที่​เรา​ควร​สนใจ​ศึกษา​อย่าง​จริงจัง.