มี​ครั้ง​หนึ่ง​ตอน​ที่​พระ​เยซู​อยู่​นอก​เขต​ชายแดน​อิสราเอล​ทาง​แถบ​แคว้น​ซีเรีย​ของ​จักรวรรดิ​โรมัน ผู้​หญิง​ชาว​กรีก​คน​หนึ่ง​มา​ขอ​ให้​ท่าน​ช่วย พระ​เยซู​พูด​กับ​เธอ​โดย​ท่าน​เปรียบ​เทียบ​ว่า​คน​ที่​ไม่​ใช่​ยิว​เป็น​เหมือน “ลูก​หมา” ซึ่ง​ใน​อดีต​ตาม​กฎหมาย​ของ​โมเสส หมา​ถือ​เป็น​สัตว์​ที่​ไม่​สะอาด (เลวีนิติ 11:27) นั่น​หมาย​ถึง​พระ​เยซู​ตั้งใจ​ดูถูก​ผู้​หญิง​ชาว​กรีก​คน​นั้น​รวม​ทั้ง​คน​อื่น ๆ ที่​ไม่​ใช่​ชาว​ยิว​ไหม?

ไม่​ใช่ ที่​พระ​เยซู​พูด​อย่าง​นั้น​เพราะ​ท่าน​ต้องการ​จะ​บอก​ว่า​งาน​สำคัญ​อันดับ​แรก​ของ​ท่าน​ใน​เวลา​นั้น​คือ​การ​ช่วย​ชาว​ยิว ซึ่ง​ท่าน​ก็​เคย​อธิบาย​เรื่อง​นี้​กับ​สาวก​ไป​แล้ว ดัง​นั้น ท่าน​จึง​พูด​กับ​ผู้​หญิง​ชาว​กรีก​คน​นั้น​โดย​เปรียบ​เทียบ​ว่า “มัน​ไม่​ถูก​หรอก​นะ​ที่​จะ​เอา​อาหาร​ของ​ลูก ๆ ไป​โยน​ให้​ลูก​หมา” (มัทธิว 15:21-26; มาระโก 7:26) ที่​จริง สำหรับ​ชาว​กรีก​และ​โรมัน หมา​เป็น​สัตว์​เลี้ยง​ที่​ผู้​คน​รัก​ซึ่ง​อาศัย​ใน​บ้าน​ของ​เจ้าของ​และ​ชอบ​เล่น​กับ​เด็ก ๆ คำ​ว่า “ลูก​หมา” อาจ​เป็น​การ​อธิบาย​ที่​ทำ​ให้​นึก​ถึง​ภาพ​ที่​น่า​รัก​น่า​เอ็นดู ดัง​นั้น เมื่อ​ผู้​หญิง​ชาว​กรีก​ได้​ยิน​อย่าง​นั้น​ก็​ตอบ​พระ​เยซู​ว่า “จริง​ค่ะ​ท่าน แต่​ลูก​หมา​ก็​ยัง​ได้​กิน​เศษ​อาหาร​ที่​ตก​จาก​โต๊ะ​ของ​นาย​มัน​ไม่​ใช่​หรือ​คะ?” พระ​เยซู​ชมเชย​ที่​เธอ​มี​ความ​เชื่อ​และ​ช่วย​รักษา​ลูก​สาว​ของ​เธอ—มัทธิว 15:27, 28

เรือ​ที่​อัครสาวก​เปาโล​โดยสาร​ไป​อิตาลี​แล่น​ต่อ​ไป​ไม่​ไหว​เพราะ​ต้อง​แล่น​ทวน​กระแส​ลม ระหว่าง​จอด​เทียบ​ท่า​เปาโล​จึง​แนะ​นำ​ให้​เลื่อน​การ​เดิน​ทาง​ออก​ไป (กิจการ 27:9-12) ทำไม​เขา​แนะ​นำ​อย่าง​นั้น?

ลูกเรือ​ใน​สมัย​โบราณ​รู้​ดี​ว่า การ​เดิน​เรือ​ใน​ทะเล​เมดิเตอร์เรเนียน​อันตราย​มาก​ใน​เดือน​ที่​มี​อากาศ​หนาว ดัง​นั้น ช่วง​กลาง​เดือน​พฤศจิกายน​ถึง​กลาง​เดือน​มีนาคม​จึง​ถือ​เป็น​ช่วง​ที่​ไม่​เหมาะ​สำหรับ​การ​ขน​ส่ง​ทาง​ทะเล แต่​การ​เดิน​ทาง​ของ​เปาโล​ครั้ง​นั้น​อยู่​ใน​ช่วง​เดือน​กันยายน​หรือ​ไม่​ก็​เดือน​ตุลาคม ใน​ช่วง​ศตวรรษ​ที่ 4 นัก​เขียน​ชาว​โรมัน​ชื่อ​วีจีทิอัส​อธิบาย​เกี่ยว​กับ​การ​เดิน​เรือ​ใน​ทะเล​ไว้​ใน​หนังสือ​ของ​เขา​ชื่อ Epitome of Military Science ว่า “บาง​เดือน​เหมาะ​มาก บาง​เดือน​ก็​มี​ความ​เสี่ยง แต่​บาง​เดือน​ไม่​ควร​ออก​ทะเล​เลย” วีจีทิอัส​บอก​ว่า​การ​เดิน​เรือ​ใน​ช่วง​วัน​ที่ 27 พฤษภาคม​ถึง 14 กันยายน​ถือ​ว่า​ปลอด​ภัย แต่​มี​อยู่​สอง​ช่วง​ที่​ไม่​แน่​ไม่​นอน​หรือ​ถือ​ว่า​ยัง​มี​อันตราย​อยู่​คือ ช่วง​วัน​ที่ 15 กันยายน​ถึง 11 พฤศจิกายน และ​ช่วง​วัน​ที่ 11 มีนาคม​ถึง 26 พฤษภาคม เปาโล​เป็น​นัก​เดิน​ทาง​ที่​มี​ประสบการณ์​เขา​จึง​ต้อง​รู้​ใน​เรื่อง​นี้ แต่​กัปตัน​เรือ​และ​เจ้าของ​เรือ​ซึ่ง​ก็​น่า​จะ​รู้​เหมือน​กัน​กลับ​ไม่​ฟัง​คำ​เตือน​ของ​เปาโล จึง​ทำ​ให้​เรือ​ล่ม​ใน​การ​เดิน​ทาง​ครั้ง​นั้น—กิจการ 27:13-44