ตู้โทรศัพท์สาธารณะสำหรับศึกษาคัมภีร์ไบเบิล

เล่น

ไดแอนเป็นพยานพระยะโฮวาที่รับใช้เต็มเวลาในบราซิล วันหนึ่งตอนที่เธอประกาศทางโทรศัพท์ เธอได้คุยกับคู่สมรสที่อายุยังน้อยคู่หนึ่งที่สนใจคัมภีร์ไบเบิล พวกเขาบอกไดแอนว่ากำลังจะย้ายไปอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ไม่มีไฟฟ้าและอินเทอร์เน็ต และที่นั่นก็ไม่มีพยานพระยะโฮวา แต่เพื่อจะคุยกันเรื่องคัมภีร์ไบเบิลได้มากขึ้น คู่สมรสคู่นี้เลยให้เบอร์โทรของตู้โทรศัพท์สาธารณะเครื่องหนึ่งในหมู่บ้านกับไดแอน และพวกเขาก็นัดกันว่าจะศึกษาวันไหนและเวลาไหน

พอถึงเวลานัด ไดแอนก็โทรไปที่เบอร์ของตู้โทรศัพท์เครื่องนั้นและคู่สมรสคู่นี้ก็รับสาย ในช่วงเวลามากกว่า 2 สัปดาห์ พวกเขาได้คุยกับไดแอนเรื่องคัมภีร์ไบเบิลมากกว่า 3 ครั้งโดยใช้ตู้โทรศัพท์ตู้นี้

แต่หลังจากนั้น คู่สมรสคู่นี้ก็ไม่รับโทรศัพท์จากไดแอนที่โทรหาพวกเขา ถึงอย่างนั้นไดแอนก็ยังคงพยายามโทรไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะเครื่องนี้ต่อ ๆ ไป เธอโทรไปอาทิตย์ละ 3 ครั้งและก็ได้คุยเรื่องคัมภีร์ไบเบิลกับคนอื่นที่รับสาย ผลก็คือ ไดแอนได้เริ่มศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับหลายคนในหมู่บ้านแห่งนั้น

วันหนึ่งตอนที่ไดแอนและสามีของเธอกำลังศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับวัยรุ่นชายคนหนึ่งผ่านทางตู้โทรศัพท์สาธารณะ มีผู้นำโบสถ์ของหมู่บ้านคนหนึ่งได้ยินเรื่องที่พวกเขาคุยกัน เขาเลยมายืนใกล้ ๆ นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลคนนั้นเพื่อจะได้ยินชัดขึ้น จากนั้นผู้นำโบสถ์คนนี้ก็ขอคุยกับไดแอนและสามีของเธอ เขาชอบเรื่องที่ได้ยินมากและอยากศึกษาคัมภีร์ไบเบิลด้วย!

ไดแอนและสามีของเธอได้ศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับนักศึกษา 6 คนผ่านทางตู้โทรศัพท์สาธารณะในหมู่บ้านนี้ รวมถึงผู้นำของโบสถ์ด้วย นักศึกษาบางคนได้เข้าร่วมประชุมผ่านทางโทรศัพท์โดยใช้ตู้โทรศัพท์สาธารณะตู้นี้ และมีนักศึกษาคนหนึ่งได้ทำเก้าอี้เพื่อจะมีที่นั่งตอนที่พวกเขาศึกษา

ไดแอนและสามีของเธอมีความสุขมากที่มีโอกาสประกาศข่าวดีเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าไปยังหมู่บ้านที่อยู่ห่างไกลนี้ ไดแอนบอกว่า “พระยะโฮวาสามารถทำให้ทุกคนได้ยินข่าวดี แม้พวกเขาจะอยู่ในที่ ๆ ห่างไกล”