คัมภีร์​ไบเบิล​สอน​ว่า ใน​จำนวน​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้ง​หมด​บน​โลก​มี​แค่​มนุษย์​กลุ่ม​เล็ก ๆ เท่า​นั้น​ที่​จะ​ได้​ขึ้น​สวรรค์ (วิวรณ์ 14:1, 3) พวก​เขา​ไป​สวรรค์​เพื่อ​ปกครอง​เป็น​กษัตริย์​และ​ปุโรหิต​ร่วม​กับ​พระ​เยซู (ลูกา 22:28-30; วิวรณ์ 5:9, 10) มนุษย์​ที่​ตาย​ส่วน​ใหญ่​จะ​ได้​รับ​การ​ปลุก​ให้​มี​ชีวิต​ใน​อุทยาน​บน​โลก—สดุดี 37:11, 29

 คัมภีร์​ไบเบิล​ไม่​เคย​บอก​ว่า​มี​สวรรค์​สำหรับ​สัตว์​เลี้ยง​หรือ​สุนัข และ​เรื่อง​นี้​มี​เหตุ​ผล เพราะ​สัตว์​ไม่​สามารถ​ทำ​อะไร​เพื่อ​จะ​มี​คุณสมบัติ​ที่​จะ​ถูก “เรียก​ไป​สวรรค์” (ฮีบรู 3:1) สัตว์​ไม่​สามารถ​เรียน​รู้​เกี่ยว​กับ​พระเจ้า ไม่​สามารถ​แสดง​ความ​เชื่อ และ​ไม่​สามารถ​ทำ​ตาม​กฎหมาย​ของ​พระเจ้า​ได้ (มัทธิว 19:17; ยอห์น 3:16; 17:3) มี​แต่​มนุษย์​เท่า​นั้น​ที่​ถูก​สร้าง​ให้​มี​ความ​หวัง​จะ​มี​ชีวิต​ตลอด​ไป—ปฐมกาล 2:16, 17; 3:22, 23

 เพื่อ​จะ​ไป​สวรรค์ สิ่ง​มี​ชีวิต​บน​โลก​ต้อง​ได้​รับ​การ​ปลุก​ให้​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย (1 โครินธ์ 15:42) คัมภีร์​ไบเบิล​พูด​ถึง​การ​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย​หลาย​ครั้ง (1 พงศ์กษัตริย์ 17:17-24; 2 พงศ์กษัตริย์ 4:32-37; 13:20, 21; ลูกา 7:11-15; 8:41, 42, 49-56; ยอห์น 11:38-44; กิจการ 9:36-42; 20:7-12) แต่​ทุก​ครั้ง​เป็น​การ​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ตาย​ของ​มนุษย์ ไม่​ใช่​สัตว์

•  สัตว์​มี​วิญญาณ​ไหม?

•  เกิด​อะไร​ขึ้น​เมื่อ​สัตว์​ตาย?

•  สัตว์​ทำ​บาป​ได้​ไหม?

•  การ​ทำ​ร้าย​สัตว์​ผิด​ไหม?

 ไม่ คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ว่า​ชีวิต​ของ​มนุษย์​และ​สัตว์​คล้าย​กัน​ใน​สายตา​พระเจ้า (กันดารวิถี 31:28) ตอน​ที่​พระเจ้า​สร้าง​อาดัม พระองค์​ไม่​ได้​ใส่​วิญญาณ​ไว้​ใน​ตัว​เขา แต่​ให้​เขา “มี​ชีวิต” (ปฐมกาล 2:7) ชีวิต​ของ​คน​และ​สัตว์​มี​ส่วน​ประกอบ 2 อย่าง​คือ “ดิน” และ “ลม​หายใจ”

 คัมภีร์​ไบเบิล​สอน​ว่า​ทั้ง​มนุษย์​และ​สัตว์​ตาย​ได้ (เลวีนิติ 21:11; เอเสเคียล 18:20) เมื่อ​ตาย​แล้ว มนุษย์​และ​สัตว์​ก็​กลับ​ไป​เป็น​ดิน (ปัญญาจารย์ 3:19, 20) และ​ไม่​มี​ชีวิต​อีก​ต่อ​ไป a

 ไม่​ได้ การ​ทำ​บาป​หมาย​ถึง​การ​คิด รู้สึก หรือ​ทำ​สิ่ง​ที่​ขัด​กับ​มาตรฐาน​ของ​พระเจ้า สิ่ง​มี​ชีวิต​จะ​ทำ​บาป​ได้​ก็​ต่อ​เมื่อ​สามารถ​ตัดสิน​ใจ​เรื่อง​ทาง​ศีลธรรม​ได้ ซึ่ง​สัตว์​ไม่​มี​ความ​สามารถ​นี้ สัตว์​มัก​จะ​ทำ​ตาม​สัญชาตญาณ​ที่​มี​อยู่​ใน​ตัว​มัน​เอง​ตั้ง​แต่​เกิด​จน​ตาย (2 เปโตร 2:12) พอ​หมด​อายุ​ขัย มัน​ก็​ตาย ทั้ง ๆ ที่​มัน​ไม่​ได้​ทำ​บาป

 ผิด พระเจ้า​ให้​มนุษย์​มี​อำนาจ​เหนือ​สัตว์ แต่​ไม่​มี​สิทธิ์​ทำ​ร้าย​หรือ​ทรมาน​สัตว์ (ปฐมกาล 1:28; สดุดี 8:6-8) พระเจ้า​สนใจ​สิ่ง​ที่​เกิด​ขึ้น​กับ​สัตว์​และ​เป็น​ห่วง​พวก​มัน แม้​แต่​นก​ตัว​เล็ก ๆ (โยนาห์ 4:11; มัทธิว 10:29) พระเจ้า​สั่ง​ให้​คน​ที่​นมัสการ​พระองค์​ดู​แล​เอา​ใจ​ใส่​และ​เมตตา​สัตว์—อพยพ 23:12; เฉลย​ธรรมบัญญัติ 25:4; สุภาษิต 12:10