Skip to content

ūliyam seivadhaal thangalukku ratchippu kidaitthuvidum endru yegōvaavin saatchigal ninaikkiraargalaa?

ūliyam seivadhaal thangalukku ratchippu kidaitthuvidum endru yegōvaavin saatchigal ninaikkiraargalaa?

 illai. yegōvaavin saatchigalaana naangal vīttukku vīdu ūliyatthil thavaraamal īdupaduvadhu unmaidhaan. aanaal, ūliyam seidhaal ratchippai petruviduvōm endru naangal ninaippadhillai. (ebēsiyar 2:8) ēn?

 indha udhaaranatthai gavaniyungal: dhaaraala gunamulla oruvar thaan solgira idatthirku, thaan solgira nēratthirku varugira ellōrukkum vilaimadhikka mudiyaadha oru parisai tharuvadhaaga vaakku kodukkiraar. adhai nīngal nambinaal nichayam angu selvīrgal allavaa? adhumattumalla, ungal nanbargal, uravinargal ena ellōrukkum indha vishayatthai solvīrgal allavaa? avar sonnapadi nīngal angu sendrīrgal enbadharkaaga andha parisai peruvadharku thagudhiyaanavaraaga ungalai ninaitthukkolla mudiyaadhu. adhu parisu! avaraagavē manamuvandhu kodukkira parisu!!

 adhupōlavē, thamakku kīlppadigira ellōrukkum mudivillaa vaalvai tharuvadhaaga kadavul kodutthirukkum vaakkai naangal nambugirōm. (rōmar 6:23) naangal nambuvadhai ellōrukkum solgirōm. ēnendraal, avargalum kadavul kodukkappōgira parisai pera vēndum endru virumbugirōm. aanaal, ūliyam seivadhaal andha parisai pera naangal thagudhiyaanavargal endru ninaippadhillai. (rōmar 1:17; 3:28) unmaiyai sonnaal, naam edhai seidhaalum andha ariya parisai pera thagudhiyaanavargalaai aaga mudiyaadhu. “naam seidha endha nalla seyalgalaalum ratchikkappadavillai. avarudaiya kirubaiyaal naam ratchikkappattōm.”—thītthu 3:5, īsi tu rīd varshan.