Skip to content

Poruladakkaatthirku sel

pagudhi 3

prachinaigalai thīrppadhu eppadi?

prachinaigalai thīrppadhu eppadi?

“oruvarukkoruvar aalndha anbu kaattungal; ēnendraal, anbu thiralaana paavangalai mūdum.”—1 pēdhuru 4:8

kalyaanamaana konja naatkalilēyē prachinaikku mēl prachinai varalaam. nīngal iruvarum vitthiyaasamaaga yōsippadhum seyalpaduvadhum adharku oru kaaranamaaga irukkalaam. sila samayam, nanbargalidamirundhum uravinaridamirundhum prachinaigal varalaam. edhirpaaraadha sambavangalum prachinaigalukku kaaranamaagalaam.

ungal thirumana vaalkkaiyai pala kanavugalōdu aarambitthiruppīrgal. adhanaal, prachinaigal varumpōdhu sōrndhuvidaadhīrgal. avatrai sariseiya muyarchi seiyumpadi baibil solgiradhu. (matthēyu 5:23, 24) baibil aalōsanaigalinpadi nadandhaal endha prachinaiyaiyum ungalaal nichayam samaalikka mudiyum.

1 kalandhu pēsungal

baibil enna solgiradhu? ‘pēsuvadharku oru kaalamundu.’ (prasangi 3:1, 7) prachinaigalai patri pēsa nēram odhukkungal. adhai patri nīngal enna ninaikkirīrgal, eppadi unarugirīrgal enbadhai ungal kanavaridamō manaiviyidamō velippadaiyaaga sollungal. eppōdhum ‘unmaiyē pēsungal.’ (ebēsiyar 4:25) kōbam thalaikkērinaalum sandai pōdaadhīrgal, amaidhiyaaga pēsungal. appōdhu, endhavoru prachinaiyum būgambamaaga vedikkaadhu.—nīdhimoligal 15:4; 26:20.

kanavarin (alladhu manaiviyin) karutthai ungalaal ētrukkolla mudiyaavittaalum avaridam kanivaaga nadandhukollungal. avarukku anbum mariyaadhaiyum kaattungal. (kolōseyar 4:6) prachinaigalai udanukkudan sariseiyungal. pēsaamal irundhuvidaadhīrgal.—ebēsiyar 4:26.

nīngal enna seiyalaam?

  • prachinaigalai patri endha samayatthil pēsinaal sariyaaga irukkum endru yōsitthu paarungal

  • ungal kanavarō manaiviyō pēsumpōdhu kurukkidaadhīrgal, gavanamaaga kēlungal. adhan piragu nīngal pēsungal

2 kaadhukodutthu kēlungal, purindhukollungal

baibil enna solgiradhu? ‘oruvarukkoruvar kanivaana paasatthai kaattungal; oruvarukkoruvar madhippu koduppadhil mundhikkollungal.’ (rōmar 12:10) kanavanō manaiviyō pēsumpōdhu kaadhukodutthu kētpadhu romba mukkiyam. avar solla varuvadhai purindhukolla muyarchi seiyungal. appōdhu, ‘anudhaabatthōdum . . . manatthaalmaiyōdum’ nadandhukollungal. (1 pēdhuru 3:8; yaakkōbu 1:19) gavanitthu kētpadhupōl kaattikkollaadhīrgal. mudindhaal nīngal seidhukondirukkum vēlaiyai ōrankattivittu avar solvadhai gavanamaaga kēlungal. illaiyendraal idhai patri piragu pēsalaamaa endru anbaaga kēlungal. ungal thunaiyai edhiriyaaga paarkkaamal nanbaraaga paartthaal ‘sīkkiramaai kōbamadaiya’ maattīrgal.—prasangi 7:9.

nīngal enna seiyalaam?

  • kanavar (alladhu manaivi) solvadhu ungalukku erichalaaga irundhaalum porumaiyaaga kēlungal. mulu vivaratthaiyum kētpadharku mun endha mudivirkum varaadhīrgal

  • avar solvadhai mattumallaamal avarudaiya manadhil iruppadhaiyum purindhukollungal. ungal thunaiyin mugabaavanai, pēsum dhoni, saigai aagiyavatrai gavaniyungal

3 sonnadhai seiyungal

baibil enna solgiradhu? “kadum ulaippu eppōdhum payan tharum; verum pēchinaal varuvadhu varumaiyē.” (nīdhimoligal 14:23, po.mo.) oru prachinaiyai eppadi thīrkkalaam endru nīngal iruvarum sērndhu mudivedutthaal mattum pōdhaadhu, adhanpadi seivadhum mukkiyam. idharku kadina muyarchi thēvai. (nīdhimoligal 10:4) nīngal iruvarum sērndhu muyarchi seidhaal ‘nalla palan’ kidaikkum enbadhil endha sandhēgamum illai!—prasangi 4:9.

nīngal enna seiyalaam?

  • ‘prachinaiyai thīrkka naan enna seiyalaam’ endru yōsitthu mudivedungal

  • mudivedutthapadi seigirīrgalaa endru adikkadi paartthukkollungal