Greckie słowo tłumaczone niekiedy w Biblii na „uczciwość” dosłownie oznacza coś, co jest z natury rzeczy dobre. Może też zawierać w sobie myśl o pięknie moralnym.

Chrześcijanie poważnie traktują natchnione słowa apostoła Pawła: „We wszystkim pragniemy postępować uczciwie”. Z czym się to wiąże?

Większość ludzi co rano przed wyjściem z domu przegląda się w lustrze. Dlaczego? Bo chcą dobrze wyglądać. Ale jest coś, co liczy się o wiele bardziej niż stylowa fryzura czy modne ubrania — nasza osobowość. Może ona wpływać na to, czy w oczach innych zyskujemy, czy tracimy na atrakcyjności.

Słowo Boże szczerze przyznaje, że zło nas pociąga. W Księdze Rodzaju 8:21 czytamy: „Skłonność serca człowieka jest zła od samej jego młodości”. Dlatego aby kierować się uczciwością, musimy zwalczać wrodzone grzeszne tendencje. Apostoł Paweł barwnie opisał swoją walkę z grzechem: „Doprawdy rozkoszuję się prawem Bożym zgodnie z człowiekiem, jakim jestem wewnątrz, ale w mych członkach dostrzegam inne prawo, toczące wojnę przeciwko prawu mego umysłu i prowadzące mnie jako jeńca prawa grzechu, które jest w mych członkach” (Rzymian 7:22, 23).

Gdy serce popycha nas do nieuczciwości, wcale nie musimy dać mu się zniewolić. Zawsze mamy wybór. Jeżeli postanawiamy odrzucać złe myśli, to mimo otaczającej nas nieuczciwości możemy pozostać uczciwi.

Aby być uczciwym, trzeba mieć mocny kręgosłup moralny. Niestety, mnóstwo osób poświęca więcej czasu na kreowanie własnego stylu ubierania się niż na myślenie o swoich zasadach moralnych. W rezultacie są gotowi usprawiedliwić taki stopień nieuczciwości, jaki w danej sytuacji umożliwi im osiągnięcie własnych celów. W książce The (Honest) Truth About Dishonesty (Uczciwa prawda o nieuczciwości) tak o tym napisano: „Zasadniczo oszukujemy w takim zakresie, jaki pozwala nam dalej uważać siebie za w miarę uczciwego człowieka”. Ale czy istnieje wiarygodny wzorzec, który pomógłby nam ustalić, jaka miara nieuczciwości — jeśli w ogóle jakakolwiek — jest do przyjęcia? Na szczęście istnieje.

Miliony ludzi na całym świecie przekonało się, że doskonale nadaje się do tego Biblia. Zawiera ona niezrównany kodeks moralny (Psalm 19:7). Na jej wskazówkach dotyczących życia rodzinnego, pracy, moralności czy spraw duchowych naprawdę można polegać. Księga ta przetrwała próbę czasu. A jej prawa i zasady przynoszą pożytek  ludziom z każdego narodu, rasy czy plemienia. Dzięki poznawaniu Biblii, rozmyślaniu nad jej treścią i stosowaniu jej rad możemy pielęgnować w sercu uczciwość i prostolinijność.

Jednak dobra znajomość Biblii nie wystarczy, by wygrać walkę z nieuczciwością. Żyjemy przecież w świecie zepsutym pod względem moralnym, który wywiera na nas presję, byśmy przyjęli jego wypaczone mierniki. Dlatego musimy modlić się do Boga o wsparcie (Filipian 4:6, 7, 13). W ten sposób nabierzemy odwagi, żeby stawać po stronie tego, co słuszne, i zawsze postępować uczciwie.

Hitoshiemu, cytowanemu w artykule wstępnym, opinia uczciwego pracownika przyniosła korzyści. Teraz pracuje on dla człowieka, który ceni jego uczciwość. Mówi: „Cieszę się, że udało mi się znaleźć pracę, która pozwala mi zachowywać czyste sumienie”.

Również inni przekonali się o korzyściach wynikających ze stosowania biblijnej zasady, by ‛we wszystkim postępować uczciwie’. Zastanówmy się nad kilkoma przykładami.

• Czyste sumienie

  „W wieku 13 lat rzuciłam szkołę, by przyłączyć się do szajki złodziei. W rezultacie 95 procent dochodów uzyskiwałam w nieuczciwy sposób. Później wyszłam za mąż. Razem z mężem zaczęliśmy studiować Biblię ze Świadkami Jehowy. Dowiedzieliśmy się, że Jehowa * Bóg nienawidzi nieuczciwego postępowania, dlatego postanowiliśmy się zmienić. W roku 1990 oddaliśmy swoje życie Jehowie i zostaliśmy ochrzczeni jako Jego Świadkowie (Przysłów 6:16-19).

  „W przeszłości mój dom był pełen kradzionych rzeczy, ale się ich pozbyłam. Teraz mam czyste sumienie. Kiedy myślę o tych wszystkich latach, gdy prowadziłam nieuczciwe życie, jestem wdzięczna Jehowie za Jego wielkie miłosierdzie. To wspaniałe uczucie kłaść się spać ze świadomością, że Jehowa jest ze mnie zadowolony” (Cheryl z Irlandii).

  „Kiedy mój szef dowiedział się, że odrzuciłem łapówkę od potencjalnego klienta, powiedział mi: ‚Twój Bóg sprawia, że jesteś człowiekiem godnym zaufania! Jakie to szczęście, że mamy cię w firmie’. Ponieważ jestem uczciwy we wszystkim, mam przed Jehową Bogiem czyste sumienie. Poza tym mogę uczyć takiego postępowania rodzinę i inne osoby” (Sonny z Hongkongu).

• Spokój umysłu

  „Pracuję jako asystent dyrektora w międzynarodowym banku. W tej branży uczciwość często jest spychana na margines — bardziej liczy się zysk. Panuje pogląd: ‚Cóż złego jest w odrobinie nieuczciwości, jeśli sprzyja ona dobrobytowi i rozwojowi gospodarki?’. Ale dzięki kierowaniu się uczciwością zachowuję spokój umysłu. Jestem zdecydowany trzymać się swoich zasad bez względu na konsekwencje. Moi pracodawcy wiedzą, że ich nie okłamię, ale też że nie będę kłamał dla nich” (Tom z USA).

• Szacunek do samego siebie

  „Kierownik zachęcał mnie, bym skłamała w sprawie brakującego towaru, ale się nie zgodziłam. Gdy w końcu wykryto złodziei, pracodawca podziękował mi za uczciwość. Bycie uczciwym w nieuczciwym świecie wymaga odwagi. Ale koniec końców możemy zyskać zaufanie i szacunek drugich” (Kaori z Japonii).

Czyste sumienie, spokój umysłu i szacunek do samego siebie — oto nagroda za uczciwość. Czy nie zgodzisz się zatem, że warto się nią kierować?