De Breef aun de Galata 3:1-29
-
De Unjascheet von de Woakjen vom Jesaz un dän Gloowen (1-14)
-
De Jerajchte woaren wäajen Gloowen läwen (11)
-
-
Daut Vespräakjen, waut Abraham kjrieech, stett sikj nich opp daut Jesaz (15-18)
-
Abraham sien Nokomen, aulsoo Christus (16)
-
-
Woo daut Jesaz aunfunk un to waut daut wia (19-25)
-
Derch Gloowen Gott siene Kjinja sennen (26-29)
-
Abraham siene Nokomen, aulsoo dee, waut Christus jehieren (29)
-
3 Ach, jie onkluake Gala̱ta! Wäa haft junt aunjeschmäat? Junt wort daut doch gaunz kloa ver de Uagen jestalt, woo Jesus Christus aum Pol jenoagelt wia.
2 Dise eene Sach well ekj junt froagen*: Kjrieej jie dän Jeist derch de Woakjen von daut Jesaz ooda wiels jie daut jleewden, waut jie hieeden?
3 Sent jie soo onkluak? Nodäm daut jie opp eene jeistelje Wajch* aunfungen, hia jie nu opp eene fleeschelje Wajch* opp?
4 Sent jie vejäfs soo väl Schwoaret derchjegonen? Ekj sie mie secha, daut et nich vejäfs wia.
5 Soo, dee, waut junt dän Jeist jeft un mank junt Wunda deit, deit dee daut wäajen june Woakjen von daut Jesaz ooda wiels jie daut jleewden, waut jie hieeden?
6 Krakjt soo aus Abraham: Hee “haud Gloowen aun Jehowa* un hee wort fa jerajcht jetalt wäajen daut”.
7 Secha weet jie daut, daut deejanje Abraham siene Kjinja* sent, waut sikj aum Gloowen fausthoolen.
8 Derch de Schreften wees Gott lang trigj, daut hee de aundre Sorten Menschen* wudd fa jerajcht talen wäajen dee äaren Gloowen. Soo, Gott räd to Abraham em Verut von de goode Norecht un säd: “Derch die woaren aule Sorten Menschen jesäajent woaren.”
9 Doawäajen woaren dee, waut sikj aum Gloowen fausthoolen, met Abraham toop jesäajent woaren, dee Gloowen haud.
10 Aul dee, waut opp de Woakjen von daut Jesaz vetruen, sent unja eenen Fluch, wiels daut steit jeschräwen: “Een Fluch es opp jieda eenem, waut sikj nich aun aul daut helt, waut en de Schreftroll jeschräwen steit, wua daut Jesaz bennen es.”
11 Buta daut es daut kloa, daut kjeena derch daut Jesaz ver Gott kaun fa jerajcht jetalt woaren, wiels “de Jerajchta woat läwen wäajen sienen Gloowen”.
12 Daut Jesaz stett sikj nich opp Gloowen, oba “jieda eena, waut aul dit deit, woat doaderch läwen”.
13 Christus haft ons jekoft un ons von dän Fluch von daut Jesaz friejemoakt, doaderch daut hee dän Fluch opp sikj neem en onse Städ, wiels daut steit jeschräwen: “Een Fluch es opp jieda Mensch, waut aum Pol henjt.”
14 Dit wia doatoo, daut de Säajen von Abraham wudd derch Christus Jesus no de aundre Sorten Menschen* komen, soo daut wie dän vesproaknen Jeist kunnen derch onsen Gloowen kjrieen.
15 Breeda, ekj woa een Jlikjnis brucken, waut fa Menschen bekaunt es: Wan een Bunt ieescht jeltich jemoakt es, wan daut uk bloos von Menschen es, dan kaun kjeena dän tonuscht moaken un uk nich doa waut biedoonen.
16 Na jo, de Vespräakjungen worden Abraham un sienen Nokomen* jejäft. Daut sajcht nich “siene Nokomen*”; daut jeit nich opp väle. Enne Städ daut sajcht daut “dienen Nokomen*”; daut jeit bloos opp eenen: dän Christus.
17 Un ekj saj junt uk dit: Daut Jesaz, waut 430 Joa lota oppkjeem, moakt dän Bunt nich tonuscht, waut Gott verhäa muak, un doawäajen jinkj daut Vespräakjen nich tonuscht.
18 Wiels wan daut Oafgoot sikj wudd opp daut Jesaz stetten, dan wudd sikj daut nich mea opp een Vespräakjen stetten. Oba Gott jeef Abraham daut leeftolich derch een Vespräakjen.
19 Wuarom wort daut Jesaz dan jejäft? Daut wort jejäft toom daut Orrajchte openboaren, waut de Menschen deeden, bat de Nokomen* wudd jekomen sennen, dän daut Vespräakjen jejäft wort. Daut Jesaz wort derch Enjel jejäft un daut wia derch de Henj von eenen Vemedla.
20 Doa es oba kjeen Vemedla, wan daut bloos om eene Persoon jeit, un Gott es bloos eena.
21 Jeit daut Jesaz dan jäajen Gott siene Vespräakjungen? Oba secha nich! Wiels wan doa een Jesaz wudd sennen jejäft worden, waut kunn Läwen jäwen, dan wudd je de Jerajchtichkjeit sennen derch daut Jesaz jekomen.
22 Oba de Schreften haben de Sind aules äwajäft, soo daut dee de Kontroll haft. Soo kaun daut Vespräakjen, waut derch Gloowen aun Jesus Christus kjemt, dee jejäft woaren, waut Gloowen wiesen.
23 Oba ea de Gloowen kjeem, word wie von daut Jesaz bewoakt un wieren unja de Kontroll von daut Jesaz; wie luaden no dän Gloowen, waut meist bat doa wia, verendach to komen.
24 Soo, daut Jesaz wort ons Woaka*, waut ons no Christus brocht, soo daut wie kunnen derch Gloowen fa jerajcht jetalt woaren.
25 Oba wäajen de Gloowen nu aul hia es, sent wie nich mea unja eenen Woaka*.
26 Un weet jie, jie sent aula Gott siene Kjinja* derch junen Gloowen aun Christus Jesus.
27 Wiels jie aula, waut en Christus jedeept sent, haben junt Christus aunjetrocken.
28 Daut haft nuscht mea to sajen, aus doa wäa een Jud ooda een Griech es; aus doa wäa een Sklow es ooda eena, waut frie es; aus daut een Maun ooda eene Fru es; wiels jie aula sent Christus Jesus siene Nofolja.
29 Un dan uk noch, wan jie Christus jehieren, sent jie werkjlich Abraham siene Nokomen*, un jie woaren daut Oafgoot kjrieen, waut Abraham vesproaken wort.
Footnooten
^ Wuatlich: “von junt enwoaren”.
^ Wuatlich: “em Jeist”.
^ Wuatlich: “em Fleesch”.
^ Wuatlich: “Säns”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Ooda: “de Velkja”; “aundre Raussen”.
^ Wuatlich: “siene Sot”.
^ Wuatlich: “siene Sot”.
^ Wuatlich: “diene Sot”.
^ Wuatlich: “Sot”.
^ Daut ieeschtemmasche, griechische Wuat bediet, daut doa wäa de Kjinja bewoakt ooda beschizt.
^ Daut ieeschtemmasche, griechische Wuat bediet, daut doa wäa de Kjinja bewoakt ooda beschizt.
^ Wuatlich: “Säns”.
^ Wuatlich: “Sot”.
