Met Babylon de Grote, dat beschreven wordt in het boek Openbaring, worden alle valse religies in de wereld bedoeld, die God verwerpt (Openbaring 14:8; 17:5; 18:21). a Hoewel die religies in veel opzichten verschillen, leiden ze mensen allemaal op de een of andere manier weg van de aanbidding van de ware God, Jehovah (Deuteronomium 4:35).

Waaraan Babylon de Grote te herkennen is

1.   Babylon de Grote is een symbool. De Bijbel beschrijft haar als ‘een vrouw’ en een ‘grote hoer’. Haar naam is ‘een mysterie: “Babylon de Grote”’ (Openbaring 17:1, 3, 5). Het boek Openbaring is opgeschreven ‘in tekenen’. Het is dus redelijk te concluderen dat Babylon de Grote een symbool is, geen letterlijke vrouw (Openbaring 1:1). Verder ‘zit ze op vele wateren’, een afbeelding van ‘volken en scharen en natiën en talen’ (Openbaring 17:1, 15). Een letterlijke vrouw zou dat niet kunnen.

2.   Babylon de Grote is een internationale macht. Ze wordt ‘de grote stad, die een koninkrijk over de koningen der aarde heeft’ genoemd (Openbaring 17:18). Ze is dus wereldomvattend en heeft overal invloed.

3.   Babylon de Grote is een religieuze macht, geen politieke of commerciële. De oude stad Babylon was doordrongen van religie en stond bekend om haar spiritistische ‘bezweringen’ en ‘toverijen’ (Jesaja 47:1, 12, 13; Jeremia 50:1, 2, 38). Er werd valse religie bedreven die tegen de ware God, Jehovah, gekant was (Genesis 10:8, 9; 11:2-4, 8). De regeerders van Babylon verhoogden zich trots boven Jehovah en zijn aanbidding (Jesaja 14:4, 13, 14; Daniël 5:2-4, 23). Op dezelfde manier is Babylon de Grote ook bekend om haar ‘spiritistische praktijken’. Dat laat zien dat ze een religieuze organisatie is (Openbaring 18:23).

    Babylon de Grote kan geen politieke macht zijn, want ‘de koningen der aarde’ rouwen om haar vernietiging (Openbaring 17:1, 2; 18:9). Ze is ook geen commerciële macht, want de Bijbel maakt onderscheid tussen haar en ‘de reizende kooplieden’ (Openbaring 18:11, 15).

4.   Babylon de Grote past bij de kenmerken van valse religie. Valse religie leert mensen niet hoe ze een band kunnen krijgen met de ware God, Jehovah. Ze brengt mensen er juist toe andere goden te aanbidden. De Bijbel noemt dit ‘immorele gemeenschap’ (Leviticus 20:6; Exodus 34:15, 16). Opvattingen zoals de Drie-eenheid, de onsterfelijkheid van de ziel en bijvoorbeeld het gebruik van beelden bij de aanbidding zijn terug te voeren op het oude Babylon en zijn nog steeds een deel van valse religie. Binnen deze religies wordt aanbidding ook met liefde voor de wereld vermengd. De Bijbel noemt deze vorm van ontrouw geestelijk overspel (Jakobus 4:4).

    De rijkdom en het uiterlijk vertoon van valse religie passen bij het beeld dat de Bijbel van Babylon de Grote schetst. Ze is ‘getooid met purper en scharlaken en versierd met goud en edelgesteente en parels’ (Openbaring 17:4). Babylon de Grote is de bron van ‘de walgelijkheden der aarde’, of leringen en gedrag die God onteren (Openbaring 17:5). De leden van valse religie zijn de ‘volken en scharen en natiën en talen’ die Babylon de Grote steunen (Openbaring 17:15).

 Babylon de Grote is verantwoordelijk voor de dood ‘van allen die op de aarde geslacht zijn’ (Openbaring 18:24). Door de hele geschiedenis heen heeft valse religie mensen niet alleen aangezet tot oorlogen en terrorisme, maar heeft ze ook nagelaten mensen de waarheid te onderwijzen over Jehovah, de God van liefde (1 Johannes 4:8). Dat heeft tot veel bloedvergieten geleid. Personen die de wil van God willen doen moeten ‘uit haar gaan’, zich losmaken van valse religie (Openbaring 18:4; 2 Korinthiërs 6:14-17).