Mijn vader emigreerde in 1949 van Duitsland naar Australië. Hij was op zoek naar werk in de mijnbouw of elektriciteitsindustrie en ging op het platteland van Victoria wonen. Daar trouwde hij met mijn moeder, en in 1953 werd ik geboren.

Enkele jaren later begon mijn moeder de Bijbel te bestuderen met Jehovah’s Getuigen. Hierdoor leerde ik de Bijbel al kennen toen ik nog heel jong was. Maar mijn vader wilde absoluut niets met religie te maken hebben. Hij werd gewelddadig en intimiderend, en mijn moeder was heel bang voor hem. Ze ging in het geheim door met haar studie van de Bijbel en ging houden van wat ze leerde. Als mijn vader er niet was, vertelde ze mijn zus en mij wat ze had geleerd. Ze vertelde ons over het toekomstige paradijs en hoe we gelukkig konden worden als we ons aan Bijbelse normen zouden houden (Psalm 37:10, 29; Jesaja 48:17).

Omdat mijn vader zo gewelddadig was, ging ik op mijn 18de uit huis. Ik geloofde wel wat mijn moeder me uit de Bijbel had geleerd maar zag er de waarde niet van in, dus leefde ik er niet naar. Ik ging als elektricien werken in de kolenmijnen. Op mijn 20ste trouwde ik. Drie jaar later werd onze eerste dochter geboren waardoor ik weer ging nadenken over wat ik belangrijk vond. Ik wist dat we als gezin veel aan de Bijbel konden hebben, dus begon ik met een Getuige van Jehovah te studeren. Maar mijn vrouw had een hekel aan de Getuigen. Toen ik naar een van hun bijeenkomsten ging, stelde ze me een ultimatum: of stoppen met Bijbelles, of mijn koffers pakken. Ik voelde me machteloos, dus deed ik wat ze wilde en verbrak ik het contact met de Getuigen. Ik wist wat goed was maar deed er niets mee. Wat heb ik daar later een spijt van gehad.

Op een dag liet een collega me porno zien. Ik vond het fascinerend en walgelijk tegelijk, en ik voelde me er achteraf heel schuldig over. Ik herinnerde me wat de Bijbel leert en ik dacht echt dat God me zou straffen. Maar omdat ik steeds vaker smerige beelden te zien kreeg, ging ik anders over porno denken. Na een tijdje raakte ik eraan verslaafd.

In de daaropvolgende 20 jaar raakten de normen die mijn moeder me had proberen bij te brengen steeds verder op de  achtergrond. Wat ik in mijn hoofd stopte, kwam in mijn daden tot uiting. Ik ging grove taal gebruiken, smerige moppen vertellen en ik kreeg een perverse kijk op seks. Ik was nog steeds bij mijn vrouw, maar ik sliep ook met andere vrouwen. Ik keek op een dag in de spiegel en dacht: ik haat je. Mijn zelfrespect had plaatsgemaakt voor zelfhaat.

Mijn huwelijk liep op de klippen en mijn leven was een puinhoop. Toen bad ik vanuit het diepst van mijn hart tot Jehovah. Ik begon de Bijbel weer te bestuderen, maar er waren 20 jaar voorbijgegaan! Mijn vader was ondertussen overleden en mijn moeder had zich laten dopen als een van Jehovah’s Getuigen.

Er was een gigantische kloof ontstaan tussen de manier waarop ik leefde en de hoge normen van de Bijbel. Maar deze keer was ik vastbesloten om de innerlijke rust te vinden die de Bijbel belooft. Ik wilde mijn taalgebruik verbeteren en minder opvliegend worden. Ik besloot ook te stoppen met mijn immorele leventje, gokken en te veel drinken. En ik stal niet meer van mijn baas.

Mijn collega’s snapten niet dat ik zo veel dingen in mijn leven wilde veranderen. Drie jaar lang pushten ze me om terug te keren naar mijn oude leventje. Als ik een kleine terugval had — bijvoorbeeld als ik een keer driftig werd of iets lelijks zei — riepen ze triomfantelijk: ‘Ha! Zo kennen we Joe weer!’ Dat stak me echt! Ik voelde me vaak een mislukkeling.

Op mijn werk werd ik constant met porno geconfronteerd, zowel digitaal als op papier. Mijn collega’s stuurden me regelmatig vieze plaatjes door via de computer, net als ik vroeger deed. Ik probeerde van mijn verslaving af te komen, maar mijn collega’s probeerden het me juist constant moeilijk te maken. Ik vroeg degene die me Bijbelles gaf om hulp en aanmoediging. Hij luisterde geduldig terwijl ik mijn hart bij hem uitstortte. Aan de hand van specifieke Bijbelteksten liet hij me zien hoe ik kon vechten tegen mijn verslaving. Hij moedigde me aan Jehovah om hulp te blijven vragen (Psalm 119:37).

Op een gegeven moment riep ik mijn collega’s bij elkaar. Ik vroeg ze om twee personen die bekendstonden als alcoholisten, een biertje te geven. Ze riepen: ‘Dat kun je niet maken! Ze vechten tegen een verslaving!’ Waarop ik zei: ‘Precies, en ik ook!’ Vanaf dat moment zagen mijn collega’s in dat ik vocht tegen een pornoverslaving en zetten ze me niet langer onder druk.

Met veel hulp van Jehovah lukte het me uiteindelijk om van mijn pornoverslaving af te komen. In 1999 werd ik gedoopt als een van Jehovah’s Getuigen, dankbaar dat ik een tweede kans had gekregen om een fatsoenlijk, gelukkig leven te leiden.

Ik begrijp nu waarom Jehovah de dingen haat waar ik zo lang van hield. Als liefdevolle Vader wilde hij me beschermen tegen de schade die porno aanricht. Ik ben het helemaal eens met Spreuken 3:5, 6. Daar staat: ‘Vertrouw op Jehovah met heel uw hart en steun niet op uw eigen verstand. Sla in al uw wegen acht op hem, en híȷ́ zal uw paden recht maken.’ De normen in de Bijbel zijn niet alleen een bescherming maar staan ook garant voor een succesvol leven (Psalm 1:1-3).

Vroeger walgde ik van mezelf, maar nu heb ik zelfrespect en innerlijke rust. Ik leid een rein leven en voel dat Jehovah me heeft vergeven en me steunt. In 2000 trouwde ik met Karolin, een geweldige zuster die net zo veel van Jehovah houdt als ik. Ons huis is een oase van rust. We vinden het een eer dat we deel mogen uitmaken van een reine en liefdevolle internationale broederschap.