DE CICADE, een insect dat op een sprinkhaan lijkt, kun je overal ter wereld vinden, behalve op Antarctica. Maar de magicicade komt alleen in het noordoosten van de Verenigde Staten voor, en deze soort fascineert biologen al jarenlang.

Wetenswaardigheid: In de lente komen er in een paar weken ineens miljoenen magicicaden tevoorschijn. Tijdens die korte tijd in de zon kruipen ze uit hun larvenhuid, maken ze een oorverdovend geluid, vliegen ze rond en vermenigvuldigen ze zich — om vervolgens te sterven. Raar genoeg vertoont de volgende generatie, afhankelijk van de soort, zich pas 13 of 17 jaar later weer. Wat gebeurt er in de tussentijd met dit insect?

Om antwoord te krijgen op die vraag, moeten we meer te weten komen over de unieke levenscyclus van deze periodiek verschijnende cicade. Ongeveer een week nadat de cicaden tevoorschijn zijn gekomen, paren de volwassen cicaden en legt het vrouwtje zo’n 400 tot 600 eitjes in een takje van een boom. Korte tijd later sterven de volwassen cicaden. In de weken daarna komen de jonge nimfen uit hun ei, vallen op de grond, graven zich in en beginnen aan een ondergronds leven, waar ze jarenlang vocht uit de wortels van struiken en bomen zuigen. Dan, precies 13 of 17 jaar later, duikt deze inmiddels volwassen geworden generatie weer op om de cyclus te herhalen.

In een artikel in het tijdschrift Nature staat dat de ingewikkelde levenscyclus van deze cicaden ‘wetenschappers al eeuwenlang versteld doet staan. (...) Zelfs nu nog proberen specialisten op het gebied van insecten te ontdekken hoe de eigenaardige levenscyclus van dit insect zich heeft ontwikkeld.’ Het is een van de grootste mysteries van het dierenrijk.

Wat denkt u? Is de timing van de magicicade door toeval ontstaan? Of is die ontworpen?