တမန်တော်၂:၅-၁၁ မှာပါတဲ့ ကျမ်းစာမှတ်တမ်းအပြင် တစ်ခေတ်တည်းသား ဂျူးစာရေးဆရာ ဖီလိုကလည်း စီအီး ၃၃၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲနေ့မှာ ဂျေရုဆလင်မြို့ကိုလာကြတဲ့ လူအုပ်စုအကြောင်း ရေးသားခဲ့တယ်။

ဂျေရုဆလင်မြို့ကိုလာကြတဲ့ သူတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဖီလိုက “ပင်တေကုတ္တေပွဲကို အရှေ့၊ အနောက်၊ တောင်၊ မြောက်မှာရှိတဲ့ မြို့တွေက လူတွေ ကုန်းတစ်တန်၊ ရေတစ်တန်ဖြတ်ပြီး ဒုနဲ့ဒေးလာကြတယ်” လို့ ရေးခဲ့တယ်။ ရောမဧကရာဇ် ကာလီဂူလာဆီရေးတဲ့ မဟာဟေရုဒ်ရဲ့မြေး အဂြိပ္ပ ၁ ရဲ့စာကို သူ ကိုးကားခဲ့တယ်။ စာထဲမှာ အဂြိပ္ပက အခုလိုဆိုထားတယ်– “ဂျေရုဆလင်မြို့ဟာ ယုဒနယ်ရဲ့ မြို့တော်ပဲမဟုတ်ဘူး၊ အခြားဒေသ အတော်များများရဲ့ မြို့တော်လည်းဖြစ်တယ်။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ဒေသတွေမှာ ဂျူးတွေ ပျံ့နှံ့ရောက်ရှိနေကြလို့ဖြစ်တယ်။”

ဂျူးတွေ ရောက်ရှိသွားကြတဲ့ နယ်မြေတွေက မက်ဆိုပိုတေးမီးယား၊ မြောက်အာဖရိက၊ အာရှမိုင်းနား၊ ဂရိနဲ့ မြေထဲပင်လယ်ကျွန်းတွေဖြစ်တယ်လို့ အဂြိပ္ပ ဖော်ပြတယ်။ အဲဒီဖော်ပြချက်မှာ “ဂျေရုဆလင်မြို့ကို သူတို့သွားတဲ့အကြောင်း တိတိကျကျ မဖော်ပြထားပေမဲ့ အရွယ်ရောက်သူ ဂျူးမှန်သမျှ ဝတ်ပြုရေးအတွက် အဲဒီမြို့ကို သွားရမယ့်တာဝန်ရှိလို့ သွားကြတာဖြစ်တယ်” လို့ ကျမ်းပညာရှင် ဂျိုအေကင် ရေရီမီအက်စ်က ပြောတယ်။—တရားဟောရာ ၁၆:၁၆။

နှစ်စဉ် ဂျေရုဆလင်မြို့မှာ ပသခါပွဲ၊ ပင်တေကုတ္တေပွဲ၊ သကေနေပွဲ စတဲ့ပွဲတော် သုံးခုကျင်းပတယ်။ ပထမရာစုခေတ်မှာ အစ္စရေးတစ်နိုင်ငံလုံးကဂျူးတွေနဲ့ တခြားဒေသက ထောင်နဲ့ချီတဲ့ဂျူးတွေဟာ အဲဒီပွဲတော်တွေတက်ဖို့ ဂျေရုဆလင်မြို့ဆီ လာကြတယ်။ (လုကာ ၂:၄၁၊ ၄၂; တမန်တော် ၂:၁၊ ၅-၁၁) သူတို့အားလုံး တည်းခိုဖို့နေရာ လိုမှာပဲ။

တချို့က မိတ်ဆွေတွေဆီမှာ တည်းခိုကြတယ်။ တချို့ကျတော့ ဇရပ်တွေ၊ တည်ခိုခန်းတွေမှာ နေကြတယ်။ အများစုက မြို့ရိုးပတ်လည်မှာ တဲထိုးပြီး နေကြတယ်။ ဂျေရုဆလင်မြို့ဆီ ယေရှု နောက်ဆုံးရောက်ခဲ့ချိန်မှာ အနီးအနားက ဗေသနိရွာမှာ တည်းခဲ့တယ်။—မဿဲ ၂၁:၁၇။

ဝတ်ပြုရာအိမ်တော်နားက အိမ်တွေမှာ ရေချိုးကန်တွေရှိတာ တွေ့ရှိခဲ့တယ်။ အဲဒီအိမ်တွေကို ဝတ်ပြုဖို့လာတဲ့သူတွေ ခဏတည်းခိုဖို့၊ ဝတ်ပြုရာအိမ်တော်ထဲမဝင်ခင် ကိုယ်လက်သန့်စင်ဖို့ ဆောက်ထားတာဖြစ်နိုင်တယ်။ ဒေသခံ တရားဇရပ်မှူး ပရောဟိတ် သီအိုဒိုးတပ်က “တိုရာ [မောရှေပညတ်] ကို ဖတ်ဖို့ တရားဇရပ်ကို ဆောက်ထားတယ်။ . . . ဒါ့အပြင် အဝေးကရောက်လာသူတွေတည်းဖို့ တည်းခိုဆောင်၊ အခန်းတွေနဲ့ ရေရရှိအောင်လုပ်ပေးထားကြောင်း” ဖော်ပြထားတဲ့ ကမ္ပည်းတစ်ခု တွေ့ရှိခဲ့တယ်။