2. Мојсеева 32:1-35
32 А кога виде дека Мојсеј долго време не слегува од планината,+ народот се собра околу Арон и му рече: „Стани и направи ни бог кој ќе оди пред нас,+ зашто не знаеме што се случи со оној Мојсеј, човекот што нѐ изведе од египетската земја!“+
2 А Арон им одговори: „Симнете ги златните обетки+ од ушите на вашите жени, на вашите синови и на вашите ќерки, па донесете ми ги мене!“
3 И сиот народ фати да ги симнува златните обетки што ги имаше на ушите и да му ги донесува на Арон.
4 Потоа тој го зеде златото од нивните раце, го обликува+ со резбарска алатка и направи леано теле.+ А тие извикаа: „Ова е, о Израеле, твојот Бог, кој те изведе од египетската земја!“+
5 Кога го виде тоа, Арон изгради жртвеник пред него. Потоа извика: „Утре има свеченост во чест на Јехова!“
6 Така, утредента станаа рано и почнаа да принесуваат жртви паленици и жртви на заедништвото. Тогаш народот седна да јаде и да пие. Потоа станаа да се забавуваат.+
7 А Јехова му рече на Мојсеј: „Појди долу, зашто твојот народ, кој го изведе од египетската земја, се расипа!+
8 Брзо скршнаа од патот што им го одредив.+ Си направија леано теле, па му се поклонуваат и му принесуваат жртви, велејќи: ‚Ова е, о Израеле, твојот Бог, кој те изведе од египетската земја‘ “.+
9 Јехова уште му рече на Мојсеј: „Погледнав на тој народ и гледам дека е непокорен* народ.+
10 Пушти ме сега мојот гнев да се разгори против нив и да ги истребам,+ а од тебе ќе направам голем народ!“+
11 А Мојсеј настојуваше да го смилостиви* лицето на Јехова, својот Бог,+ велејќи: „Јехова, зошто да се разгорува твојот гнев+ против твојот народ што го изведе од египетската земја со голема сила и со силна рака?
12 Зошто да речат Египќаните:+ ‚Ги изведе со зла намера за да ги погуби во планините и да ги истреби од лицето на земјата‘?+ Стивни го својот распламтен гнев+ и нека ти биде жал+ за злото што сакаше да му го нанесеш на својот народ!
13 Сети се на Авраам, Исак и Израел, твоите слуги, на кои ти им се заколна во себе+ и им рече: ‚Ќе го намножам вашето потомство за да го има како ѕвездите на небото,+ и целата оваа земја за која зборував ќе му ја дадам на вашето потомство+ да ја поседува засекогаш!‘ “+
14 И Јехова зажали поради тоа што рече дека ќе му нанесе зло на својот народ.+
15 Потоа Мојсеј се сврте и слезе од планината+ со двете плочи на Сведоштвото+ во рацете, со плочите испишани од обете страни. И од едната и од другата страна беа испишани.
16 Плочите беа Божје дело, а писмото беше Божје писмо врежано на плочите.+
17 А Исус Навин ја чу вревата што доаѓаше откај народот кој викаше, па му рече на Мојсеј: „Во логорот има борбена викотница“.+
18 Но Мојсеј му одговори:„Тоа не е звук на песна за јунаштво,+ниту звук на тажачка поради пораз.Поинаква песна е тоа што го слушам“.
19 Кога се приближи до логорот и ги виде телето+ и играњето, Мојсеј силно се разгневи, па ги фрли од раце плочите и ги разби во подножјето на планината.+
20 Потоа го зеде телето што го беа направиле, го изгоре во оган и го столчи во прав,+ а правта ја расфрли по водата+ и ги натера синовите на Израел да ја пијат.+
21 Потоа Мојсеј му рече на Арон: „Што ти сторил овој народ, па му навлече толку голем грев?“
22 А Арон одговори: „Нека не се гневи мојот господар! И самиот добро знаеш каков е овој народ, дека е склон кон зло.+
23 Ми рекоа: ‚Направи ни бог кој ќе оди пред нас,+ зашто не знаеме што се случи со оној Мојсеј, човекот што нѐ изведе од египетската земја!‘
24 А јас им реков: ‚Кој има злато, нека го симне и нека ми го донесе‘. И јас го фрлив во оган, па излезе ова теле“.
25 И виде Мојсеј дека народот се разуздал, бидејќи Арон го беше пуштил да се разузда,+ за срам пред противниците.+
26 Тогаш Мојсеј застана на вратата од логорот и рече: „Кој е на Јеховина страна, кај мене!“+ И сите синови на Леви почнаа да се собират околу него.
27 А тој им рече: „Вака вели Јехова, Богот на Израел: ‚Секој нека си го опаше мечот на бедрото и нека помине по целиот логор од врата до врата, па нека го убие секој својот брат, секој својот ближен и секој својот другар!‘ “+
28 И синовите на Леви+ направија како што им рече Мојсеј, така што во тој ден паднаа околу три илјади луѓе од народот.
29 Тогаш Мојсеј рече: „Зајакнете ги денес своите раце* за да му служите на Јехова,+ зашто секој од вас се бори против својот син и против својот брат,+ за да ви даде денес благослов!“+
30 Утредента Мојсеј му рече на народот: „Направивте голем грев.+ Сега ќе се качам кај Јехова. Можеби ќе добијам прошка за вашиот грев“.+
31 И така Мојсеј се врати кај Јехова и рече: „Ах, овој народ направи голем грев со тоа што си направи бог од злато!+
32 Кога би им го простил гревот...+ Ако не сакаш, те молам, избриши ме+ од својата книга+ што ја напиша!“
33 Но Јехова му одговори на Мојсеј: „Оној што ми згрешил ќе го избришам од својата книга.+
34 А сега оди и поведи го народот каде што ти реков! Еве, мојот ангел ќе оди пред тебе.+ Но во денот кога ќе казнувам, ќе ги казнам поради нивниот грев“.+
35 И Јехова го удри народот со помор, бидејќи направи теле, кое го беше изработил Арон.+
