ԺՈՂՈՎՈՂԻ 7։1-29
7 Բարի անունը՝ հոտաւէտ իւղէնՈւ մահուան օրը ծննդեան օրէն աղէկ է։
2 Սուգի տուն երթալըԿոչունքի տուն երթալէն աղէկ է.Վասն զի ամէն մարդու վախճանը այն էՈւ կենդանի եղողը զանիկա իր սրտին մէջ պէտք է պահէ։
3 Տրտմութիւնը* ծիծաղելէն աղէկ է,Վասն զի երեսին տրտմութիւնովը սիրտը կը զուարճանայ։
4 Իմաստուններուն սիրտը՝ սուգի տուն,Իսկ յիմարներուն սիրտը ուրախութեան տուն կ’ըլլայ։
5 Իմաստունին յանդիմանութիւնը լսելըՅիմարներուն երգը լսելէն աղէկ է։
6 Վասն զի ինչպէս է փուշերուն ձայնը կաթսային տակ,Յիմարներուն ծիծաղն ալ այնպէս է։Ասիկա ալ ունայնութիւն է։
7 Իրաւ որ բռնութիւնը իմաստունը յիմար կ’ընէՈւ կաշառքը մարդուն սիրտը կ’ապականէ։
8 Բանի մը վախճանը սկիզբէն աղէկ էՈւ երկայնամիտ ոգին հպարտ ոգիէն աղէկ է։
9 Մի՛ արտորար հոգիովդ բարկանալու,Քանզի բարկութիւնը յիմարներուն ծոցին մէջ կը հանգչի։
10 Մի՛ ըսեր՝ «Ինչո՞ւ համար առաջուան օրերը այս օրերէն աղէկ էին»,Վասն զի այս բանին համար ըրած հարցումդ իմաստութեամբ չէ։
11 Իմաստութիւնը ժառանգութեան պէս աղէկ էՈւ արեւը տեսնողներուն օգտակար է։
12 Վասն զի իմաստութեան հովանաւորութիւնըԱրծաթին հովանաւորութեան պէս է։Բայց գիտութեան օգուտն այս է,Որ իմաստութիւնը զինք ստացողները կ’ապրեցնէ։
13 Աստուծոյ գործին նայէ,Վասն զի անոր ծռածը ո՞վ կրնայ շտկել։
14 Աղէկ օրը աղէկութեամբ անցուրՈւ գէշ օրը զգուշութիւն ըրէ։Աստուած իրարու առջեւ դրաւ ասոնք,Որպէս զի մարդ իրմէ ետքը բան մը չգտնէ։
15 Իմ ունայն կեանքիս մէջ ամէն բան տեսայԱրդար կայ, որ իր արդարութեանը մէջ կը կորսուիԵւ ամբարիշտ կայ, որ իր ամբարշտութեանը մէջ իր կեանքը կ’երկնցնէ։
16 Խիստ շատ արդար մի՛ ըլլար։Ինքզինքդ չափէ դուրս իմաստուն մի՛ կարծեր։Ինչո՞ւ համար քեզ կորսնցնես։
17 Խիստ ամբարիշտ մի՛ ըլլար ու յիմար մի՛ ըլլար.Ինչո՞ւ համար ատենդ չեկած մեռնիս։
18 Աղէկ է, որ մէկը բռնես ու միւսէն ալ ձեռքդ չքաշես,Վասն զի Աստուծմէ վախցողը ամենէն ապահով կ’ելլէ։
19 Իմաստութիւնը աւելի ոյժ կու տայ իմաստունին,Քան թէ քաղաքի մը մէջ եղող տասը իշխան՝ այն քաղաքին։
20 Իրաւ որ երկրի վրայ արդար մարդ չկայ,Որ աղէկութիւն ընէ ու մեղք չգործէ։
21 Արդ քու սիրտդ ամէն խօսուած խօսքերուն մի՛ տար,Որպէս զի քու ծառայիդ անէծք տալը չլսես.
22 Վասն զի քու սիրտդ գիտէ թէԴուն ալ շատ անգամ ուրիշներուն անէծք տուած ես։
23 Ասոնց ամէնքը իմաստութեամբ փորձեցիԵւ ըսի՝ «Ես իմաստուն պիտի ըլլամ»։Բայց անիկա ինձմէ հեռու էր։
24 Ինչ որ հեռուն էՈւ խիստ խորունկ եղածը ո՞վ կրնայ գտնել։
25 Ես իմ սրտովս պտըտեցայ, որպէս զի գիտնամ եւ քննեմՈւ փնտռեմ իմաստութիւնն ու հանճարըԵւ յիմարութեան չարութիւնըՈւ անմտութիւնը եւ խենթութիւնը։
26 Ես մահուանէն աւելի դառն գտայ այն կինը,Որուն սրտին մէջ ցանցեր եւ ուռկաններՈւ ձեռքերուն մէջ կապանքներ կան։Աստուծոյ առջեւ հաճելի եղողը անկէ կ’ազատի,Բայց մեղաւորը անկէ կը բռնուի։
27 Ահա ասիկա գտայ, կ’ըսէ Ժողովողը,Մէկիկ մէկիկ համրելով՝ հաշիւը գտնելու համար.
28 (Որ հոգիս տակաւին կը փնտռէ,Բայց չեմ կրնար գտնել)։Այր մարդ՝ հազարէն մէկը գտայ,Բայց բոլոր ասոնց մէջ մէկ կին չգտայ։
29 Ահա միայն ասիկա գտայ՝Թէ Աստուած մարդը ուղիղ ստեղծեց,Բայց անոնք շատ հնարքներ փնտռեցին։
Ստորանիշներ
^ 7։3 Կամ, Սրտմտութիւնը
