Hóast Bíblian ikki sigur nakað stórvegis um tað at spæla um pengar, ber tað til at finna út av, hvat Gud heldur um sovorðið, um vit kanna nakrar bíbilskar meginreglur. – Efesusbrævið 5:17. a

•   Tað at spæla um pengar er stýrt av havisjúku, ella girnd, og tað er nakað, Gud hatar. (1. Korintbræv 6:9, 10; Efesusbrævið 5:3, 5) Tey, sum spæla um pengar, vilja vinna upp á tað, at onnur tapa. Men Bíblian fordømir, at mann vil hava tað, sum onnur eiga. – 2. Mósebók 20:17; Rómbrævið 7:7; 13:9, 10.

•   Tá ið mann spælir um pengar, eisini um smáar upphæddir, kann tað lætt føra til, at mann kemur at elska pengar, og tað er skaðiligt. – 1. Timoteusarbræv 6:9, 10.

•   Tey, sum spæla um pengar, eru ofta pátrúgvin og líta á hepni. Men í Guds eygum er eitt slíkt álit eitt slag av avgudadyrkan, og tað hoyrir ikki heima í tilbiðingini av honum. – Esaias 65:11, Dahl/Viderø.

•   Bíblian eggjar okkum til at arbeiða heldur enn at royna at fáa nakað fyri einki. (Prædikarin 2:24; Efesusbrævið 4:28) Tey, sum fylgja hesum ráðnum í Bíbliuni, kunnu „eta sítt egna breyð“. – 2. Tessalonikabræv 3:10, 12.

•   At spæla um pengar kann føra til ein keðiligan kappingaranda, og tað er nakað, sum Bíblian ávarar ímóti. – Galatiabrævið 5:26.