نامهٔ پولُس به رومیان ۱۴‏:‏۱‏-‏۲۳

  • همدیگر را قضاوت نکنید ‏(‏۱-‏۱۲‏)‏

  • باعث لغزش دیگران نشوید ‏(‏۱۳-‏۱۸‏)‏

  • تلاش برای برقراری صلح و اتحاد ‏(‏۱۹-‏۲۳‏)‏

۱۴  کسی را که ایمانش ضعیف است در جمعتان بپذیرید.‏ البته اگر نظراتش با نظرات شما فرق دارد،‏ از او ایراد نگیرید.‏* ۲  شاید ایمانِ یکی به او اجازه دهد که هر غذایی را بخورد،‏ اما شاید کسی که ایمانش ضعیف است،‏ فقط سبزیجات بخورد.‏ ۳  کسی که هر غذایی را می‌خورد نباید نگاهی تحقیرآمیز به شخصی که هر غذایی را نمی‌خورد داشته باشد.‏ همین طور کسی که هر غذایی را نمی‌خورد نباید از شخصی که همه چیز را می‌خورد ایراد بگیرد،‏* چون خدا او را پذیرفته است.‏ ۴  پس تو چه حقی داری که از خدمتکار شخص دیگری ایراد بگیری؟‏* برپا ماندن یا افتادن او به اربابش مربوط می‌شود.‏ در واقع،‏ او برپا می‌ماند،‏ چون یَهُوَه* می‌تواند او را برپا نگه دارد.‏ ۵  شاید کسی یک روز را از بقیهٔ روزها مهم‌تر بداند،‏ ولی شخص دیگری معتقد باشد که همهٔ روزها یکی هستند.‏ هر کس باید از درستی عقیده‌اش کاملاً مطمئن باشد.‏ ۶  شاید آن شخص به احترام یَهُوَه یک روز را مهم‌تر از روزهای دیگر بداند.‏ آن کسی هم که هر غذایی را می‌خورد شاید قصدش این باشد که به یَهُوَه احترام بگذارد،‏ چون از خدا تشکر می‌کند.‏ کسی که هر غذایی را نمی‌خورد هم شاید قصدش احترام به یَهُوَه باشد،‏ چون از خدا تشکر می‌کند.‏ ۷  در واقع،‏ هیچ کدام از ما فقط برای خودش زندگی نمی‌کند و فقط برای خودش نمی‌میرد.‏ ۸  اگر زندگی می‌کنیم،‏ برای یَهُوَه زندگی می‌کنیم و اگر قرار است بمیریم،‏ برای یَهُوَه می‌میریم.‏ پس چه زندگی کنیم و چه بمیریم به یَهُوَه تعلّق داریم!‏ ۹  مسیح هم به همین خاطر مرد و زنده شد تا سَرور مردگان و زندگان باشد.‏ ۱۰  پس تو چرا دربارهٔ برادرت قضاوت می‌کنی؟‏ چرا با دید حقارت به او نگاه می‌کنی؟‏ چون همهٔ ما جلوی تخت داوری خدا حاضر خواهیم شد!‏ ۱۱  یَهُوَه در نوشته‌های مقدّس می‌گوید:‏ «به حیات خودم قسم،‏ همه جلوی من زانو خواهند زد و اقرار خواهند کرد که من خدا هستم.‏» ۱۲  پس هر کدام از ما حساب خودش را به خدا پس خواهد داد.‏ ۱۳  بنابراین بیایید دیگر دربارهٔ همدیگر قضاوت نکنیم،‏ بلکه مصمم باشیم که سنگ لغزش یا مانعی سر راه برادرمان نگذاریم.‏ ۱۴  من به عنوان پیرو سَرورمان عیسی مطمئنم که هیچ چیز به خودی خود ناپاک نیست،‏ اما فقط در نظر کسی که آن را ناپاک می‌داند،‏ ناپاک است.‏ ۱۵  پس اگر تو با غذایی که می‌خوری برادرت را برنجانی،‏ دیگر بر اساس محبت رفتار نمی‌کنی.‏ با چیزی که می‌خوری ایمان برادرت را از بین نبر،‏ چون مسیح برای او هم مرد.‏ ۱۶  پس نگذارید دیگران دربارهٔ کارهای خوبی که می‌کنید،‏ بد بگویند.‏ ۱۷  برای راه پیدا کردن به پادشاهی خدا مهم نیست که چه چیزی می‌خوریم و می‌نوشیم،‏ مهم این است که درستکار باشیم و با کمک روح‌القدس شادی و صلح را حفظ کنیم.‏ ۱۸  کسی که به این شکل به مسیح خدمت کند،‏* مورد قبول خداست و مردم هم از او راضی هستند.‏ ۱۹  پس بیایید به دنبال چیزهایی باشیم که باعث بنای همدیگر و برقراری صلح می‌شود.‏ ۲۰  کار خدا را به خاطر غذا خراب نکن!‏ درست است که هر غذایی را می‌توان خورد،‏* اما خوردن چیزی که باعث لغزش کسی شود،‏ کار اشتباهی است.‏ ۲۱  پس اگر خوردن گوشت یا نوشیدن شراب یا انجام هر کار دیگری باعث لغزش برادرت شود،‏ بهتر است از آن کار دست بکشی.‏ ۲۲  هر اعتقادی که در این رابطه داشته باشی،‏ بین خودت و خداست.‏ خوش به حال کسی که به خاطر انجام کاری که به نظرش درست است خودش را سرزنش نکند.‏ ۲۳  اما اگر کسی دربارهٔ خوردن چیزی شک داشته باشد و با این حال آن را بخورد،‏ آن وقت محکوم شده است،‏ چون این کارش از روی ایمان نیست.‏ در واقع،‏ هر کاری که بر اساس ایمان نباشد گناه است.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «او را قضاوت نکنید.‏»‏
یا:‏ «قضاوت کند.‏»‏
یا:‏ «قضاوت کنی.‏»‏
رجوع به ضمیمهٔ الف۵.‏
یا:‏ «مثل غلام به مسیح خدمت کند.‏»‏
یا:‏ «هر غذایی پاک است.‏»‏