جامعه ۴:۱-۱۶
۴ دوباره به تمام ظلم و ستمی که روی زمین* اتفاق می‌افتد فکر کردم. دیدم که مظلومان اشک می‌ریزند ولی هیچ کس نیست که به آن‌ها دلگرمی دهد. قدرت در دست ظالمان بود و کسی نبود که به مظلومان تسلّی دهد.
۲ با خودم گفتم، خوش به حال کسانی که مرده‌اند، چون وضعیتشان بهتر از کسانی است که هنوز زنده‌اند!
۳ اما خوشبخت‌تر از مردگان و زندگان کسانی هستند که اصلاً به دنیا نیامده‌اند و این همه ظلم و ستمی را که روی زمین* اتفاق می‌افتد، ندیده‌اند.
۴ همین طور دیدم که مردم برای رقابت با همدیگر، تمام تلاششان را می‌کنند* و مهارت به دست می‌آورند. اما این هم مثل دویدن به دنبال باد، بیهوده است.
۵ شخص احمق دست روی دست می‌گذارد و در نتیجه گوشت بدنش از بین می‌رود.*
۶ کمی استراحت بهتر از زحمت بیش از حد و دویدن به دنبال باد است.
۷ بعد به کار بیهودهٔ دیگری فکر کردم که روی زمین* انجام می‌شود:
۸ مردی بود که تنها زندگی می‌کرد، نه پسری داشت و نه برادری. او از کار سخت دست نمی‌کشید و چشمش از ثروت سیر نمی‌شد. با این حال، او از خودش نمی‌پرسید: «برای چه کسی اینقدر سخت کار می‌کنم و خودم را از چیزهای خوب محروم می‌کنم؟» این هم کار بیهوده و بدبختی بزرگی است!
۹ دو نفر از یک نفر بهترند، چون فایدهٔ* بیشتری از زحمتشان می‌برند.
۱۰ اگر یکی از آن‌ها بیفتد، نفر دیگر می‌تواند او را بلند کند. اما اگر کسی که تنهاست بیفتد و کسی نباشد که او را بلند کند، چه اتفاقی برایش می‌افتد؟
۱۱ به علاوه وقتی دو نفر کنار هم می‌خوابند، گرم می‌شوند. اما کسی که تنهاست چطور می‌تواند خودش را گرم نگه دارد؟
۱۲ اگر کسی تنها باشد، شخصی که مخالف اوست می‌تواند به‌راحتی او را از پا درآورد. ولی اگر دو نفر باشند می‌توانند جلوی او بایستند. طناب سه‌لا به‌راحتی* پاره نمی‌شود.
۱۳ یک جوان فقیر ولی عاقل، بهتر است از یک پادشاه پیر و احمق که دیگر نمی‌خواهد به پند و نصیحت دیگران گوش دهد.
۱۴ او* هرچند که طی حکومت آن پادشاه در فقر متولّد شد، از زندان بیرون آمد و به پادشاهی رسید.
۱۵ من به عاقبت همهٔ کسانی که روی زمین* زندگی می‌کنند و به عاقبت جوانی که جانشین پادشاه شده است فکر کردم.
۱۶ با این که عدهٔ بی‌شماری از او پشتیبانی می‌کنند، اما مردم نسل بعد، از او راضی نخواهند بود. این هم مثل دویدن به دنبال باد بیهوده است.
پاورقی‌ها
^ تحت‌اللفظی: «زیر آفتاب.»
^ تحت‌اللفظی: «زیر آفتاب.»
^ یا: «زحمت می‌کشند.»
^ تحت‌اللفظی: «گوشت بدنش را می‌خورد.»
^ تحت‌اللفظی: «زیر آفتاب.»
^ یا: «پاداش.»
^ یا: «به سرعت.»
^ احتمالاً به آن جوان عاقل اشاره می‌کند.
^ تحت‌اللفظی: «زیر آفتاب.»
