نامهٔ پولُس به تیتوس ۱‏:‏۱‏-‏۱۶

  • سلام و احوالپرسی ‏(‏۱-‏۴‏)‏

  • تعیین پیران جماعت در کِرِت توسط تیتوس ‏(‏۵-‏۹‏)‏

  • توبیخ افراد نافرمان ‏(‏۱۰-‏۱۶‏)‏

۱  این نامه از طرف من پولُس،‏ خدمتگزار خدا و رسول عیسی مسیح است.‏ ایمان و خدمت من به عنوان یک رسول هماهنگ با ایمان برگزیدگان خدا و بر اساس شناخت دقیق از تعالیم حقیقی است؛‏ تعالیمی که با وقفمان به خدا هماهنگی دارد ۲  و بر اساس امید به زندگی ابدی است.‏ خدا که غیرممکن است دروغ بگوید،‏ این زندگی ابدی را از گذشته‌های دور وعده داده است.‏ ۳  ‏(‏خدا در زمانی که مناسب می‌دانست،‏ کلامش را از طریق کار موعظه‌ای که به من سپرده شد،‏ اعلام کرد.‏ بله،‏ این کار طبق فرمان نجات‌دهنده‌مان خدا به من سپرده شد.‏)‏ ۴  من این نامه را به هم‌ایمانم تیتوس که مثل پسر خودم است می‌نویسم:‏ آرزو می‌کنم که پدر آسمانی‌مان خدا و نجات‌دهنده‌مان عیسی مسیح لطف و آرامش نصیبت کنند.‏ ۵  من تو را در جزیرهٔ کِرِت گذاشتم تا به کارهایی که درست انجام نشده رسیدگی کنی.‏* همین طور از تو خواستم که شهربه‌شهر بروی و طبق راهنمایی‌های من افرادی را به عنوان پیر جماعت تعیین کنی.‏ ۶  پیر جماعت باید کسی باشد که به کار بدی متهم نباشد.‏* او نباید بیشتر از یک زن داشته باشد.‏ فرزندانش هم باید باایمان باشند،‏ نه متهم به بی‌بندوباری* و سرکشی.‏ ۷  سرپرست جماعت،‏ مسئول رسیدگی به کارهای خداست و نباید به کار بدی متهم باشد.‏* همین طور نباید خودرأی و تندخو* باشد،‏ در خوردن مشروبات الکلی زیاده‌روی کند،‏ دست به خشونت بزند و با طمع و فریبکاری به دنبال مال و منال برود.‏ ۸  او باید مهمان‌نواز،‏ دوستدار خوبی و نیکویی،‏ دارای قدرت تشخیص،‏* درستکار،‏ وفادار و خویشتندار باشد.‏ ۹  چنین کسی باید در هنر تعلیم* خود،‏ همیشه به کلام قابل اعتماد* خدا پای‌بند بماند تا بتواند دیگران را بر اساس تعالیم درست* ترغیب و تشویق کند و کسانی را که با آن تعالیم مخالفت می‌کنند توبیخ کند.‏ ۱۰  دلیل اهمیت این موضوع این است که خیلی‌ها سرکشند و حرف‌های پوچ و بیهوده می‌زنند و دیگران را فریب می‌دهند،‏ مخصوصاً کسانی که روی رسم ختنه اصرار دارند.‏ ۱۱  دهان چنین کسانی را باید بست،‏ چون با تعالیمشان خانواده‌های زیادی را از راه راست منحرف می‌کنند؛‏ آن‌ها چیزهایی را تعلیم می‌دهند که نباید تعلیم دهند،‏ چون با فریبکاری به دنبال منافع خودشان هستند.‏ ۱۲  حتی یکی از پیامبران خودشان* گفته است:‏ «اهالی کِرِت مثل حیوانات وحشی و درنده‌اند؛‏ آن‌ها همیشه دروغ می‌گویند و افرادی تنبل و شکم‌پرورند.‏»‏ ۱۳  چیزی که او می‌گوید* درست است.‏ برای همین باید آن‌ها* را مرتب و با جدّیت توبیخ کنی تا بتوانند در ایمان قوی باشند* ۱۴  و دیگر به افسانه‌های یهودی و احکام کسانی که تعالیم حقیقی را رد کرده‌اند توجهی نکنند.‏ ۱۵  برای افراد پاک،‏ همه چیز پاک است.‏ اما برای افراد ناپاک و بی‌ایمان،‏ هیچ چیز پاک نیست؛‏ چون هم ذهنشان و هم وجدانشان آلوده است.‏ ۱۶  آن‌ها جلوی مردم ادعا می‌کنند که خدا را می‌شناسند،‏ ولی با کارهایشان او را انکار می‌کنند؛‏ چون نافرمان و نفرت‌انگیزند و صلاحیت* انجام هیچ کار خوبی را ندارند.‏

پاورقی‌ها

یا:‏ «به کارهای ناتمام سروسامان دهی.‏»‏
یا:‏ «از دید دیگران خوشنام باشد.‏»‏
یا:‏ «عیاشی.‏»‏
یا:‏ «از دید دیگران خوشنام باشد.‏»‏
یا:‏ «زودجوش.‏»‏
یا:‏ «فهمیده.‏»‏
یا:‏ «روش تعلیم.‏»‏
یا:‏ «امین.‏»‏
یا:‏ «سالم؛‏ مفید.‏»‏
منظور اِپیمِنیدِس اهل کِرِت،‏ شاعر قرن ششم قبل از میلاد است.‏
یا:‏ «شهادتی که او می‌دهد.‏»‏
ظاهراً منظور افرادی در جماعت‌های کِرِت است که با تعالیم حقیقی مخالفت می‌کردند.‏
یا:‏ «در ایمان سالم باشند.‏»‏
یا:‏ «شایستگی.‏»‏