چه خطری کتاب مقدّس را تهدید می‌کرد:‏ همان طور که دیدیم کتاب مقدّس در برابر عواملی همچون فرسودگی تدریجی و مخالفت‌ها محفوظ ماند.‏ اما این کتاب هنوز در معرض خطر بود؛‏ زیرا برخی مترجمان و نسخه‌برداران سعی داشتند پیام آن را تحریف کنند.‏ آنان بجای این که عقایدشان را با تعالیم کتاب مقدّس هماهنگ سازند،‏ تلاش کردند تا پیام کتاب مقدّس را مطابق با عقاید خود تغییر دهند.‏ نمونه‌های زیر را در نظر بگیرید:‏

• مکان پرستش:‏ نگارندگان اسفار پنجگانهٔ سامری * بین قرن چهارم و دوم قبل از میلاد،‏ آیهٔ خروج ۲۰:‏۱۷ را با افزودن عبارت «شما بر کوه جَرِزّیم معبدی بنا خواهید کرد،‏» تحریف کرده بودند.‏ به چه دلیل؟‏ زیرا سامریان بر کوه جَرِزّیم معبدی بنا کرده بودند و نگارندگان سعی داشتند با تحریف این آیه،‏ بنای آن معبد را هماهنگ با کتاب مقدّس جلوه دهند.‏

• تثلیث:‏ کمتر از ۳۰۰ سال پس از تکمیل شدن کتاب مقدّس،‏ نگارنده‌ای آیهٔ اول یوحنا ۵:‏۷ را با افزودن عبارت «پدر،‏ پسر و روح‌القدس هر سه در آسمان یک هستند،‏» تحریف کرد؛‏ در حالی که این عبارت در متون اصلی به چشم نمی‌خورد.‏ یک محقق کتاب مقدّس به نام بروس مِتزگِر می‌گوید:‏ «این عبارت از قرن ششم به بعد در دست‌نوشته‌های لاتین کهن و ترجمهٔ وُلگیت بیشتر و بیشتر دیده می‌شد.‏»‏

• نام خدا:‏ بسیاری از مترجمان کتاب مقدّس به دلیل خرافات رایج بین یهودیان،‏ نام خدا را از نوشته‌های مقدّس حذف کردند.‏ آنان نام خدا را با عناوینی مانند «خدا» یا «سَرور» جایگزین کردند؛‏ در صورتی که این عناوین در کتاب مقدّس نه تنها برای آفریدگار بلکه برای انسان‌ها،‏ بت‌ها و حتی ابلیس نیز استفاده شده است.‏—‏یوحنا ۱۰:‏۳۴،‏ ۳۵؛‏ ۱قُرِنتیان ۸:‏۵،‏ ۶؛‏ ۲قُرِنتیان ۴:‏۴‏.‏ *

 کتاب مقدّس چگونه محفوظ ماند:‏ برخی از نسخه‌برداران کتاب مقدّس سهل‌انگار یا حتی متقلب بودند؛‏ اما بسیاری از آنان دقت و مهارت زیادی داشتند.‏ برای مثال ماسورائی‌ها بین قرن ششم و دهم میلادی،‏ رونوشتی از متون عبری تهیه کردند که امروزه به متن ماسورائی شهرت دارد.‏ از قرار معلوم،‏ آنان برای این که از دقت و درستیِ کارشان اطمینان یابند،‏ نه تنها کلمات بلکه حروف متن نسخه‌برداری شده را نیز می‌شمردند.‏ اگر آنان به درستیِ قسمتی از متن اصلی شک داشتند،‏ آن را در حاشیهٔ صفحه یادداشت می‌کردند.‏ آنان به هیچ وجه متن اصلی را تغییر نمی‌دادند.‏ پروفسور مُشا گُشِن گاتستاین در این باره می‌گوید:‏ «آنان تغییر دادن متون اصلی را بزرگ‌ترین خطای ممکن می‌دانستند.‏»‏

علاوه بر این،‏ محققان کتاب مقدّس با استفاده از دست‌نوشته‌های بی‌شماری که امروزه در اختیار دارند،‏ اشتباهات موجود را یافته‌اند.‏ برای مثال،‏ رهبران مذهبی طی قرن‌ها به مردم تعلیم می‌دادند که نسخهٔ لاتین کتاب مقدّس،‏ نسخه‌ای معتبر و قابل‌اطمینان است؛‏ به همین دلیل،‏ آنان قادر بودند تعلیم اشتباه تثلیث را به آیهٔ اول یوحنا ۵:‏۷ اضافه کنند.‏ این تغییر حتی در ترجمهٔ انگلیسی کینگ جِیمز نیز وارد شد!‏ اما کشف دست‌نوشته‌های بیشتر،‏ چه چیز را آشکار کرد؟‏ بروس مِتزگِر در این باره می‌گوید:‏ «عبارتی که در آیهٔ اول یوحنا ۵:‏۷ در ترجمهٔ لاتین آمده است،‏ در هیچ یک از دست‌نوشته‌های باستانی دیگر (‏به زبان‌های سُریانی،‏ قُبطی،‏ ارمنی،‏ حبشی باستان،‏ عربی و اسلاو)‏ به چشم نمی‌خورد.‏» به همین دلیل،‏ این عبارت در نسخهٔ ویرایش‌شدهٔ کینگ جِیمز و دیگر نسخه‌های کتاب مقدّس حذف شد.‏

آیا دست‌نوشته‌های قدیمی نشان می‌دهد که پیام کتاب مقدّس تحریف نشده است؟‏ هنگامی که طومارهای دریای مرده در سال ۱۹۴۷ کشف شد،‏ محققان این طومارها را که بیش از هزار سال قدمت داشت با متون عبری ماسورائی مقایسه کردند.‏ یکی از اعضای تیم ویرایش با مقایسهٔ یکی از این طومارها چنین نتیجه‌گیری کرد:‏ «به وضوح می‌توان دید که نسخه‌برداران یهودی بیش از هزار سال پیش،‏ این طومارها را با صداقت و دقتی فوق‌العاده نوشته‌اند.‏»‏

مجموعه‌ای از نوشته‌های یونانی کتاب مقدّس بر روی کاغذ پاپیروس در کتابخانهٔ چستربیتی در شهر دوبلین واقع در ایرلند به نمایش گذاشته شده است.‏ این مجموعه شامل دست‌نوشته‌هایی مربوط به قرن دوم میلادی یعنی حدود ۱۰۰ سال پس از تکمیل شدن کتاب مقدّس می‌باشد.‏ در «فرهنگ کتاب مقدّس اَنکِر»‏ * آمده است:‏ «متن این کاغذهای پاپیروس نه تنها شامل جزئیات فراوانی است،‏ بلکه دقت و درستیِ کتاب مقدّس را نیز تأیید می‌کند.‏»‏

نتیجه:‏ گذر زمان و نسخه‌برداری‌های فراوان نه تنها متن کتاب مقدّس را تحریف نکرد،‏ بلکه آن را بهبود بخشید.‏ سِر فرِدریک کِنیون در رابطه با نوشته‌های مقدّس یونانی می‌گوید:‏ «کتاب مقدّس تنها کتابی است که دست‌نوشته‌های باستانی بی‌شماری آن را تأیید می‌کنند و هیچ محقق بی‌طرفی دقت و درستیِ کتاب مقدّس را انکار نمی‌کند.‏» محقق دیگری به نام ویلیام هنری گرین دربارهٔ نوشته‌های مقدّس عبری می‌گوید:‏ «با اطمینان می‌توان گفت که هیچ نوشتهٔ باستانی دیگری با چنین دقتی نسخه‌برداری نشده است.‏»‏