مراجعه به متن

مراجعه به فهرست مطالب

کتاب مقدّس کمکمان می‌کند که با دیگران مدارا کنیم

کتاب مقدّس کمکمان می‌کند که با دیگران مدارا کنیم

 ‏«مدارا با دیگران،‏ شرط لازم برای برقراری صلح است.‏»—‏یونسکو،‏ اعلامیه اصول مدارا ۱۹۹۵.‏

 اگر انسان‌ها با هم مدارا نکنند ممکن است دیگر به همدیگر احترام نگذارند و از هم نفرت پیدا کنند.‏ در نتیجه تبعیض و خشونت و نفرت بیشتر می‌شود.‏

 انسان‌ها تعریف متفاوتی از مدارا دارند.‏ بعضی‌ها معتقدند مدارا کردن یعنی با تمام رفتارها و کارهای دیگران موافقت کنیم.‏ بعضی‌ها هم نظر کتاب مقدّس را قبول دارند.‏ آن‌ها معتقدند مدارا کردن یعنی به حق انتخاب و عقیدهٔ دیگران احترام بگذاریم؛‏ حتی اگر با آن موافق نیستیم.‏

 آیا در دنیای امروز کتاب مقدّس واقعاً می‌تواند به انسان‌ها کمک کند تا با هم مدارا کنند؟‏

نظر کتاب مقدّس در مورد مدارا کردن با دیگران

 کتاب مقدّس ما را تشویق می‌کند که با دیگران مدارا کنیم.‏ در این کتاب آمده:‏ «بگذارید همه ببینند که چقدر معقول هستید.‏» (‏فیلیپیان ۴:‏۵‏)‏ این کتاب از ما می‌خواهد که با ملایمت،‏ انصاف و ادب با دیگران رفتار کنیم.‏ کسانی که به این توصیه گوش می‌کنند،‏ ممکن است با عقاید یا معیارهای شخص مقابل موافق نباشند،‏ اما به حق انتخاب او احترام می‌گذارند.‏

 با این وجود خدا معیارهایی را برای ما انسان‌ها تعیین کرده است.‏ در کتاب مقدّس آمده:‏ «[خدا] به تو گفته است که چه کارهایی خوب است.‏» (‏میکاه ۶:‏۸‏)‏ خدا انسان‌ها را راهنمایی می‌کند تا بیشترین فایده را از زندگی ببرند.‏—‏اِشَعْیا ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸‏.‏

 خدا به ما اجازه نداده که دیگران را قضاوت کنیم.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ ‹فقط یک قانونگذار و داور وجود دارد.‏ شما چطور به خودتان جرأت می‌دهید که همنوعتان را قضاوت کنید؟‏› (‏یعقوب ۴:‏۱۲‏)‏ او به همهٔ انسان‌ها حق انتخاب داده و هر کس در قبال انتخابی که می‌کند،‏ مسئول است.‏—‏تَثنیه ۳۰:‏۱۹‏.‏

نظر کتاب مقدّس در مورد احترام گذاشتن به دیگران

 کتاب مقدّس می‌گوید که باید به همهٔ انسان‌ها احترام بگذاریم.‏ (‏۱پِطرُس ۲:‏۱۷‏)‏ کسانی که مطابق با معیارهای این کتاب زندگی می‌کنند به همهٔ انسان‌ها احترام می‌گذارند؛‏ حتی اگر عقیدهٔ متفاوتی داشته باشند یا روش زندگی‌شان فرق کند.‏ (‏لوقا ۶:‏۳۱‏)‏ اما این به این معنی نیست که آن‌ها باید مثل انسان‌های دیگر فکر کنند یا تصمیم بگیرند.‏ آن‌ها سعی می‌کنند در رفتارشان با دیگران از عیسی الگو بگیرند.‏

 مثلاً یک بار عیسی زنی را دید که عقیدهٔ دیگری داشت.‏ روش زندگی‌اش هم مورد تأیید عیسی نبود،‏ چون با مردی زندگی می‌کرد که شوهرش نبود.‏ با این وجود عیسی با احترام با او صحبت کرد و محکومش نکرد.‏—‏یوحنا ۴:‏۹،‏ ۱۷-‏۲۴‏.‏

 مسیحیان هم مثل عیسی آماده‌اند که اگر کسی دربارهٔ اعتقادشان سؤالی بپرسد،‏ با کمال احترام به او جواب دهند.‏ (‏۱پِطرُس ۳:‏۱۵‏)‏ کتاب مقدّس از مسیحیان می‌خواهد که نظرشان را به دیگران تحمیل نکنند.‏ در این کتاب آمده که یک مسیحی نباید دعوا کند،‏ بلکه باید با همه مهربان باشد؛‏ حتی با کسانی که عقاید دیگری دارند.‏—‏۲تیموتائوس ۲:‏۲۴‏.‏

نظر کتاب مقدّس در مورد نفرت از دیگران

 کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «بکوشید که با همهٔ مردم در صلح باشید.‏» (‏عبرانیان ۱۲:‏۱۴‏)‏ آدم صلحجو نفرت به دلش راه نمی‌دهد.‏ او بدون زیر پا گذاشتن معیارهایش تلاش می‌کند تا صلح و آرامش را با دیگران حفظ کند.‏ (‏مَتّی ۵:‏۹‏)‏ کتاب مقدّس مسیحیان را تشویق می‌کند که حتی دشمنانشان را هم دوست داشته باشند و بدی را با خوبی جواب دهند.‏—‏مَتّی ۵:‏۴۴‏.‏

 کتاب مقدّس می‌گوید که خدا از بی‌احترامی و رفتار تحقیرآمیز،‏ «نفرت دارد» و «بیزار» است.‏ (‏امثال ۶:‏۱۶-‏۱۹‏)‏ در این آیه از کلمهٔ «نفرت» استفاده شده تا نشان دهد که خدا از رفتار بد چقدر بیزار است.‏ اما او آماده است کسانی را که می‌خواهند مسیر زندگی‌شان را عوض کنند و هماهنگ با معیارهای او زندگی کنند،‏ ببخشد و به آن‌ها کمک کند.‏—‏اِشَعْیا ۵۵:‏۷‏.‏

آیه‌هایی از کتاب مقدّس دربارهٔ مدارا کردن و احترام گذاشتن

 تیتوس ۳:‏۲‏:‏ ‹‏معقول و نسبت به همه ملایم باشید.‏›‏

 آدم معقول با کسانی که عقیدهٔ متفاوتی دارند برخوردی ملایم دارد و به همه احترام می‌گذارد.‏

 مَتّی ۷:‏۱۲‏:‏ «پس با دیگران همان طور رفتار کنید که می‌خواهید با شما رفتار کنند.‏»‏

 این اصل را عیسی آموزش داد.‏ همهٔ ما از این که دیگران به عقیده و نظراتمان احترام بگذارند خوشحال می‌شویم.‏ اگر دوست دارید بدانید چطور این اصل را در زندگی به کار ببرید،‏ این مقاله را بخوانید:‏ «‏قانون طلایی چیست؟‏‏»‏

 یوشَع ۲۴:‏۱۵‏:‏ «‏همین امروز تصمیم بگیرید که چه کسی را می‌خواهید بپرستید.‏»‏

 اگر به حق انتخاب و تصمیمات دیگران احترام بگذاریم،‏ صلح و آرامش را حفظ می‌کنیم.‏

 اعمال ۱۰:‏۳۴‏:‏ «‏خدا تبعیض قائل نمی‌شود.‏»‏

 خدا به خاطر فرهنگ،‏ جنسیت،‏ ملیت،‏ نژاد یا پیشینهٔ انسان‌ها بین آن‌ها فرق نمی‌گذارد.‏ کسانی که می‌خواهند از خدا الگو بگیرند،‏ به همهٔ انسان‌ها احترام می‌گذارند.‏

 حَبَقوق ۱:‏۱۲،‏ ۱۳‏:‏ ‹‏خدا نمی‌تواند شرارت را تحمّل کند.‏›‏

 صبر و تحمّل خدا حدّی دارد.‏ او اجازه نمی‌دهد که انسان‌های شریر به کارشان ادامه دهند.‏ برای اطلاعات بیشتر می‌توانید این ویدیو را تماشا کنید.‏ چرا خدا جلوی مصیبت‌های بشر را نگرفته است؟‏

 رومیان ۱۲:‏۱۹‏:‏ «بگذارید خدا برایتان انتقام بگیرد،‏ چون یَهُوَه a در نوشته‌های مقدّس می‌گوید:‏ ‹من هستم که انتقام می‌گیرم و جزا می‌دهم!‏›»‏

 یَهُوَه به هیچ کس این اختیار را نداده که انتقام بگیرد.‏ او عدالت را در زمانی که تعیین کرده،‏ برقرار می‌کند.‏ برای اطلاعات بیشتر می‌توانید این مقاله را بخوانید:‏ «‏آیا روزی عدالت در دنیا برقرار خواهد شد؟‏‏»‏

a یَهُوَه اسم شخصی خداست.‏ (‏مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ این مقاله را بخوانید:‏ «‏یَهُوَه کیست؟‏‏»‏