صندوق عهد جعبه‌ای مقدّس بود که خدا به اسرائیلیان باستان فرمان داد که آن را طبق طرحی که خود مشخص کرد،‏ بسازند.‏ در این جعبه از «دو لوح شهادت» یعنی دو لوح سنگی که ده فرمان بر آن حک شده بود،‏ نگهداری می‌شد.‏—‏خروج ۲۵:‏۸-‏۱۰،‏ ۱۶؛‏ ۳۱:‏۱۸‏.‏

•   ساختار آن.‏ طول این جعبه ٫۵‏۲ ذراع و عرض و ارتفاع آن هر کدام ٫۵‏۱ ذراع بود.‏ (‏یعنی ۶۷×۶۷×۱۱۱ سانتی‌متر)‏ این جعبه از چوب اقاقیا ساخته می‌شد و حاشیهٔ آن طرحی هنرمندانه داشت،‏ همچنین سطوح داخلی و بیرونی آن با طلای ناب زراندود می‌شد.‏ سرپوش آن از طلای ناب بود که در دو سوی آن مجسمهٔ دو کرّوبی یعنی دو فرشته قرار داشت.‏ این دو کرّوبی روبروی هم قرار داشتند و سرهایشان به سمت پایین بود و بالهایشان به سوی بالا گشاده بود و بر سرپوش سایه می‌افکند.‏ چهار حلقه که از طلا ریخته شده بود،‏ به بالای پایه‌های این جعبه متصل می‌شد.‏ تیرک‌هایی زراندود از چوب اقاقیا از میان این حلقه‌ها عبور می‌کرد که برای حمل صندوق عهد از آن استفاده می‌شد.‏—‏خروج ۲۵:‏۱۰-‏۲۱؛‏ ۳۷:‏۶-‏۹‏.‏

•   محل آن.‏ صندوق عهد در ابتدا در قدس‌الاقداس در خیمهٔ عبادت (‏یا همان مسکن)‏ نگهداری می‌شد.‏ مسکن یا خیمهٔ عبادت،‏ خیمه‌ای قابل حمل بود که همزمان با صندوق عهد جهت پرستش ساخته شده بود.‏ قدس‌الاقداس با پرده‌ای از دید کاهنان و مردم پنهان بود.‏ (‏خروج ۴۰:‏۳،‏ ۲۱‏)‏ تنها کاهن اعظم اجازه داشت سالی یک بار در روز کفّاره داخل قدس‌الاقداس شود و صندوق عهد را ببیند.‏ (‏لاویان ۱۶:‏۲؛‏ عبرانیان ۹:‏۷‏)‏ بعدها صندوق عهد به قدس‌الاقداس معبد سلیمان برده شد.‏—‏۱پادشاهان ۶:‏۱۴،‏ ۱۹‏.‏

•   مقصود از آن.‏ در صندوق عهد وسایل مقدّس نگهداری می‌شد.‏ این صندوق برای اسرائیلیان یادآور عهدی بود که خدا با آنان در کوه سینا بست.‏ همچنین نقش مهمی در مراسم روز کفّاره داشت.‏—‏لاویان ۱۶:‏۳،‏ ۱۳-‏۱۷‏.‏

•   محتوای آن.‏ لوح‌های سنگی که ده فرمان بر آن حک شده بود،‏ اولین وسایلی بود که در صندوق عهد نگهداری می‌شد.‏ (‏خروج ۴۰:‏۲۰‏)‏ بعدها مَنّا در ظرفی از طلا و «عصای هارون که شکوفه آورده بود» در این صندوق قرار داده شد.‏ (‏عبرانیان ۹:‏۴؛‏ خروج ۱۶:‏۳۳،‏ ۳۴؛‏ اعداد ۱۷:‏۱۰‏)‏ ظاهراً این ظرف و عصای هارون از صندوق برداشته شد،‏ چون هنگام بردن صندوق به معبد تنها دو لوح سنگی در آن بود.‏—‏۱پادشاهان ۸:‏۹‏.‏

•   حمل آن.‏ صندوق عهد تنها باید به وسیلهٔ تیرک‌هایِ آن بر شانهٔ لاویان حمل می‌شد.‏ (‏اعداد ۷:‏۹؛‏ ۱تواریخ ۱۵:‏۱۵‏)‏ تیرک‌ها همیشه بر صندوق عهد قرار داشت،‏ پس هیچ گاه نیازی نبود که لاویان صندوق عهد را لمس کنند.‏ (‏خروج ۲۵:‏۱۲-‏۱۶‏)‏ برای پوشاندن صندوق عهد هنگام حمل آن از «حجاب حائل» استفاده می‌شد،‏ یعنی همان پرده‌ای که قدس‌الاقداس را از مکان قُدس جدا می‌کرد.‏—‏اعداد ۴:‏۵،‏ ۶‏.‏ a

•   مفهوم نمادین آن.‏ صندوق عهد با حضور خدا ارتباط داده می‌شد.‏ برای مثال ابری که هنگام کوچ اسرائیلیان بالای خیمهٔ عبادت و ابری که بالای صندوق عهد در قدس‌الاقداس نمایان می‌شد،‏ نشانهٔ حضور یَهُوَه و برکت بود.‏ (‏لاویان ۱۶:‏۲؛‏ اعداد ۱۰:‏۳۳-‏۳۶‏)‏ همچنین در کتاب مقدّس در مورد دو کرّوبی بر سرپوش صندوق عهد گفته شده است که یَهُوَه «بر کروبیان جلوس کرده است.‏» (‏۱سموئیل ۴:‏۴؛‏ مزمور ۸۰:‏۱‏)‏ به این معنی که این کروبیان مظهر «ارابهٔ» یَهُوَه خدا بودند.‏ (‏۱تواریخ ۲۸:‏۱۸‏)‏ پس از این که این صندوق به صهیون برده شد داوود پادشاه با توجه به این که صندوق عهد نماد حضور خدا بود،‏ گفت که یَهُوَه «در صهیون جلوس» کرده است.‏—‏مزمور ۹:‏۱۱‏.‏

•   نام‌های آن.‏ این صندوق مقدّس به صورت‌های مختلف در کتاب مقدّس خوانده شده است،‏ از جمله،‏ «صندوق شهادت،‏» «صندوق عهد،‏» «صندوق یهوه» و «صندوق قوّت [یهوه].‏»—‏اعداد ۷:‏۸۹؛‏ یوشَع ۳:‏۶،‏ ۱۳؛‏ ۲تواریخ ۶:‏۴۱‏.‏

   سرپوش صندوق عهد «جایگاه کفّاره،‏» «تخت رحمت» یا «کرسی رحمت» خوانده شده است.‏ (‏۱تواریخ ۲۸:‏۱۱‏)‏ این عبارت به کاربرد سرپوش صندوق عهد در روز کفّاره اشاره دارد؛‏ روزی که کاهن اعظم اسرائیل خون حیوانات قربانی‌شده را به سمت و جلوی سرپوش می‌ریخت.‏ کاهن اعظم با این عمل «برای خود و اهل خانه‌اش و برای تمامی جماعت اسرائیل کفّاره» به جا می‌آورد یعنی گناهان را می‌پوشاند.‏—‏لاویان ۱۶:‏۱۴-‏۱۷‏.‏

آیا صندوق عهد هنوز وجود دارد؟‏

  هیچ شواهدی حاکی از این امر در دست نیست.‏ کتاب مقدّس نشان می‌دهد دیگر نیازی به صندوق عهد نیست.‏ چون «عهد جدید» که بر پایهٔ قربانی عیساست جایگزین عهدی است که به صندوق عهد وابسته بود.‏ (‏اِرْمیا ۳۱:‏۳۱-‏۳۳؛‏ عبرانیان ۸:‏۱۳؛‏ ۱۲:‏۲۴‏)‏ کتاب مقدّس زمانی را پیشگویی کرده بود که صندوق عهد دیگر وجود نخواهد داشت و قوم خدا نیازی به آن نخواهد داشت.‏—‏اِرْمیا ۳:‏۱۶‏.‏

 در رؤیایی که پس از برقراری عهد جدید به یوحنای رسول الهام شد،‏ صندوق عهد در آسمان نمایان شد.‏ (‏مکاشفه ۱۱:‏۱۵،‏ ۱۹‏)‏ این صندوقِ عهدِ نمادین،‏ مظهر حضور خدا و برکات او بر عهد جدید است.‏

آیا صندوق عهد همچون طلسمی جادویی عمل می‌کرد؟‏

 خیر.‏ در دست داشتن صندوق عهد تضمینی برای موفقیت نبود.‏ برای مثال،‏ زمانی که اسرائیلیان در شهر عای جنگیدند،‏ این صندوق در اردوگاه اسرائیلیان بود.‏ با این همه آنان در این جنگ شکست خوردند،‏ و دلیل آن نیز خیانت یکی از اسرائیلیان به یَهُوَه بود.‏ (‏یوشَع ۷:‏۱-‏۶‏)‏ بعدها یک بار صندوق عهد را با خود به میدان نبرد بردند تا با فلسطینیان بجنگند.‏ در این جنگ نیز شکست خوردند،‏ دلیل شکستشان شرارت حُفْنی و فینَحاس دو کاهن اسرائیلی بود.‏ (‏۱سموئیل ۲:‏۱۲؛‏ ۴:‏۱-‏۱۱‏)‏ فلسطینیان در آن جنگ صندوق عهد را گرفتند.‏ خدا آنان را به بلایایی دچار کرد تا این که صندوق را به اسرائیل برگرداندند.‏—‏۱سموئیل ۵:‏۱۱–‏۶:‏۵‏.‏