Μια μητέρα που μεγαλώνει μόνη της την κόρη της, η Ντεσικάρ, ήθελε να γίνει τακτική σκαπάνισσα για να κάνει περισσότερα στη διακονία. Η Ντεσικάρ ζει στη Βενεζουέλα, μια χώρα με πολλά οικονομικά προβλήματα. Ήταν όμως αποφασισμένη να ξεκινήσει το σκαπανικό, και όντως τα κατάφερε. Μάλιστα, απολάμβανε πολύ την υπηρεσία της, ώσπου άρχισε η πανδημία COVID-19.

 Στην αρχή της πανδημίας, δυσκολεύτηκε να προσαρμόσει τη διακονία της στις νέες περιστάσεις. Το έργο μέσω επιστολών ήταν μεγάλη πρόκληση για εκείνη. Εκτός από αυτό, δεν μπορούσε να χρησιμοποιεί βιντεοδιασκέψεις στη διακονία επειδή το Ίντερνετ στην περιοχή της είναι πολύ ακριβό. «Απογοητεύτηκα», λέει. «Μέσα σε μία νύχτα, η διακονία μου περιορίστηκε. Ένιωθα ότι δεν ήμουν πια αποτελεσματική τακτική σκαπάνισσα».

 Τον Ιανουάριο του 2021 όμως, το γραφείο τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Βενεζουέλα ενέκρινε μια ειδική εκστρατεία κηρύγματος. Τα πέντε σαββατοκύριακα εκείνου του μήνα, διευθετήθηκε να μεταδίδονται επιλεγμένες δημόσιες Βιβλικές ομιλίες από 60 ραδιοφωνικούς σταθμούς και 7 τηλεοπτικά κανάλια. Οι Μάρτυρες έλαβαν την προτροπή να προσκαλέσουν άτομα να τις παρακολουθήσουν. Το γραφείο τμήματος έδωσε στους αδελφούς ερωτήσεις και εδάφια που σχετίζονταν με την κάθε ομιλία, ώστε να τα χρησιμοποιούν στις επιστολές και στις τηλεφωνικές συζητήσεις τους. Επίσης, συνέστησε το κήρυγμα με γραπτά μηνύματα, κάτι που ήταν καινούριο για πολλούς Μάρτυρες στη Βενεζουέλα.

 Η Ντεσικάρ συμμετείχε στην εκστρατεία με ενθουσιασμό. Αν και ποτέ δεν είχε δώσει μαρτυρία με μηνύματα, αποφάσισε να το δοκιμάσει. Αλλά χρειάστηκε βοήθεια. «Δεν τα πάω καλά με την τεχνολογία», παραδέχτηκε. Γι’ αυτό, ζήτησε από την κόρη της να της κάνει μαθήματα, και πολύ σύντομα ήταν έτοιμη για την εκστρατεία.

 Στέλνοντας μηνύματα με το κινητό, η Ντεσικάρ πρότεινε σε πολλούς γνωστούς της να παρακολουθήσουν τις ομιλίες. Τα αποτελέσματα την εντυπωσίασαν. Αρκετοί παρακολούθησαν τις ομιλίες και είχαν μάλιστα ερωτήσεις. Κάποιοι άλλοι δεν κατάφεραν να τις παρακολουθήσουν, αλλά ζήτησαν από τη Ντεσικάρ να τους πει για ποιο θέμα μιλούσαν. «Ετοίμασα μια περίληψη από τις σημειώσεις μου και τους μίλησα για όσα ανέφεραν οι ομιλίες», λέει η Ντεσικάρ. «Δεν είχα ποτέ πάνω από 5 επανεπισκέψεις μέσα σε έναν μήνα, αλλά μόλις τελείωσε η εκστρατεία, είχα 112!» a

 Η Ντεσικάρ πρότεινε και στη μη ομόπιστη αδελφή της, που μένει ακριβώς δίπλα της, να ακούσει τις ομιλίες στο ράδιο. «Προς μεγάλη μου έκπληξη, η αδελφή μου συμφώνησε», λέει η Ντεσικάρ. «Κάθε Κυριακή στις 8 το πρωί, πήγαινα στο διαμέρισμά της και ακούγαμε μαζί. Μου έκανε πολλές ερωτήσεις τόσο στη διάρκεια της ομιλίας όσο και μετά». Η αδελφή της παρακολούθησε επίσης την Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού με βιντεοδιάσκεψη και επέτρεψε στη Ντεσικάρ να χρησιμοποιεί τη δική της σύνδεση στο Ίντερνετ για τη διακονία.

 «Είμαι πολύ ευγνώμων στον Ιεχωβά», λέει η Ντεσικάρ. «Ευχαριστώ επίσης τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας μου που με ενθάρρυναν τόσο πολύ. Με βοήθησαν να ξαναβρώ τη χαρά μου στη διακονία». (Ιερεμίας 15:16) Η Ντεσικάρ συνεχίζει το σκαπανικό και καλλιεργεί το ενδιαφέρον των ανθρώπων στους οποίους έστειλε μηνύματα.