Σύμφωνα με τα εδάφια Ιησούς του Ναυή 6:10-15, 20, οι δυνάμεις των Ισραηλιτών βάδιζαν γύρω από την Ιεριχώ μία φορά τη μέρα επί έξι μέρες. Την έβδομη μέρα, βάδισαν γύρω από την πόλη εφτά φορές και ο Θεός έκανε τα πανίσχυρα τείχη της να πέσουν. Οι Ισραηλίτες μπόρεσαν έτσι να μπουν σε αυτήν και να την κατακτήσουν. Επιβεβαιώνουν τα αρχαιολογικά στοιχεία τα όσα λέει η Αγία Γραφή σχετικά με τη σύντομη πολιορκία της Ιεριχώς;

Κατά την αρχαιότητα, οι επιτιθέμενοι συνήθιζαν να πολιορκούν μια οχυρωμένη πόλη. Ανεξάρτητα από το πόσο διαρκούσε μια επιτυχημένη πολιορκία, οι νικητές λεηλατούσαν τον πλούτο της πόλης, κάτι που περιλάμβανε και όσες προμήθειες είχαν απομείνει. Ωστόσο, στα ερείπια της Ιεριχώς, οι αρχαιολόγοι βρήκαν μεγάλες ποσότητες τροφίμων. Σε σχέση με αυτό, το περιοδικό Επιθεώρηση Βιβλικής Αρχαιολογίας (Biblical Archaeology Review) αναφέρει: «Εκείνο που βρέθηκε σε μεγαλύτερη ποσότητα ανάμεσα στα ερείπια, εκτός από τα πήλινα αντικείμενα, ήταν τα σιτηρά. . . . Αυτό είναι μοναδικό στα χρονικά της παλαιστινιακής αρχαιολογίας. Θα μπορούσαν ίσως να είχαν βρεθεί ένα ή δύο πιθάρια με σιτηρά, αλλά μια τόσο μεγάλη ποσότητα είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη».

Σύμφωνα με τη Γραφική αφήγηση, υπήρχε σοβαρός λόγος για τον οποίο οι Ισραηλίτες δεν λεηλάτησαν τα σιτηρά της Ιεριχώς. Ο Ιεχωβά τούς είχε δώσει την εντολή να μην το κάνουν αυτό. (Ιησ. Ναυή 6:17, 18) Οι Ισραηλίτες επιτέθηκαν την άνοιξη, ακριβώς μετά τον θερισμό, τότε που οι προμήθειες σε σιτηρά ήταν άφθονες. (Ιησ. Ναυή 3:15-17· 5:10) Το γεγονός ότι είχαν απομείνει στην Ιεριχώ τόσο πολλά σιτηρά δείχνει πως η πολιορκία των Ισραηλιτών ήταν σύντομη, ακριβώς όπως περιγράφεται στη Γραφή.