Σχεδόν όλοι συμφωνούν ότι κάποιες πράξεις είναι ξεκάθαρα σωστές ή σαφέστατα λάθος. Για παράδειγμα, πράξεις όπως ο φόνος, ο βιασμός και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών θεωρούνται καταδικαστέες σχεδόν από όλους, ενώ η αμεροληψία, η καλοσύνη και η συμπόνια επιδοκιμάζονται σχεδόν από όλους. Ωστόσο, σε άλλους τομείς της ζωής που περιλαμβάνουν τη σεξουαλικότητα, την εντιμότητα ή την ανατροφή των παιδιών, πολλοί πιστεύουν ότι δεν υπάρχει σωστή ή λάθος επιλογή. Θεωρούν ότι σχεδόν κάθε επιλογή είναι αποδεκτή. Οι άνθρωποι συχνά παίρνουν αποφάσεις με βάση το πώς νιώθουν οι ίδιοι ή το πώς νιώθουν οι άλλοι γύρω τους για το συγκεκριμένο ζήτημα. Είναι πάντα αξιόπιστη αυτή η προσέγγιση;

Συχνά μας καθοδηγεί το πώς νιώθουμε εμείς, η εσωτερική μας αίσθηση για το τι είναι σωστό και τι λάθος, δηλαδή η συνείδησή μας. (Ρωμαίους 2:14, 15) Ακόμη και τα πολύ μικρά παιδιά αντιλαμβάνονται τη διαφορά ανάμεσα στο δίκαιο και το άδικο, και μάλιστα νιώθουν ενοχές όταν κάνουν κάτι κακό. Καθώς μεγαλώνουμε, η συνείδησή μας διαμορφώνεται από τις αξίες που παίρνουμε από την οικογένειά μας, τους συνομηλίκους μας, τους δασκάλους, την κοινωνία, τη θρησκεία και τον πολιτισμό μας. Όταν παίρνουμε αποφάσεις, η συνείδησή μας μάς λέει αν η επιλογή μας συμφωνεί με τις αξίες μας ή όχι.

Η αίσθησή μας για το τι είναι σωστό και τι λάθος μπορεί να μας υποκινήσει να δείξουμε κατανόηση, ευγνωμοσύνη, αμεροληψία και συμπόνια στους άλλους. Επίσης, μπορεί να μας αποτρέψει από το να κάνουμε κάτι που θα πλήγωνε αυτούς που αγαπάμε ή που ίσως μας προκαλέσει αμηχανία, ντροπή και ενοχές.

Είναι πάντα αξιόπιστος οδηγός το πώς νιώθουμε εμείς; Ένας άντρας που ονομάζεται Γκάρικ όταν ήταν νεαρός ζούσε με έναν τρόπο που, όπως είπε, του επέτρεπε “να βάζει τους δικούς του κανόνες”. Ωστόσο, διαπίστωσε ότι το να κάνει αυτό που ένιωθε ότι ήταν σωστό δεν του έφερε καλά αποτελέσματα. Τελικά, ο τρόπος ζωής που ακολούθησε τον οδήγησε «σε ένα πολύ σκοτεινό μονοπάτι  με ανηθικότητα, ναρκωτικά, υπερβολικό ποτό και πολλή βία», όπως εξήγησε ο ίδιος.

Συχνά, μας καθοδηγεί όχι μόνο το πώς νιώθουμε εμείς, αλλά και το πώς θα δουν οι άλλοι τις αποφάσεις μας. Αυτό μας επιτρέπει να ωφεληθούμε από την πείρα και τη σοφία τους. Επίσης, όταν κάνουμε αυτό που θεωρούν σωστό οι συγγενείς μας, οι φίλοι μας και η κοινωνία, κερδίζουμε τον σεβασμό τους.

Είναι πάντα αξιόπιστος οδηγός το πώς νιώθουν οι άλλοι; Μια γυναίκα που ονομάζεται Πρισίλα όταν ήταν νεαρή έκανε ό,τι και οι περισσότεροι συνομήλικοί της και είχε σεξουαλικές σχέσεις χωρίς να είναι παντρεμένη. Διαπίστωσε όμως ότι το να κάνει αυτό που οι άλλοι θεωρούν σωστό δεν την έκανε πιο ευτυχισμένη. Η ίδια είπε: «Το να κάνω ό,τι και οι άλλοι δεν με έκανε να νιώθω καλά. Με οδήγησε σε κακές και ριψοκίνδυνες επιλογές».

Όταν αποφασίζουμε τι είναι σωστό και τι λάθος, το πώς νιώθουμε εμείς και το πώς νιώθουν οι άλλοι παίζει σημαντικό ρόλο. Αλλά αν μας καθοδηγεί μόνο αυτό, δεν θα έχουμε πάντα καλά αποτελέσματα. Μπορεί να μην έχουμε αρκετή διορατικότητα για να δούμε πώς μπορούν να βλάψουν οι επιλογές μας εμάς ή τους άλλους. (Παροιμίες 14:12) Και δεν μας εγγυάται κανείς ότι οι δικές μας αξίες ή των γύρω μας θα μας ωφελήσουν όντως και ότι δεν θα χρειαστεί να τις επαναπροσδιορίσουμε. Εξάλλου, πράγματα που παλιότερα θεωρούνταν λάθος τώρα είναι ευρέως αποδεκτά, ενώ συμπεριφορές που παλιότερα θεωρούνταν αποδεκτές τώρα δεν θεωρούνται σωστές.

Υπάρχει ένας καλύτερος οδηγός για να αποφασίζουμε αν κάτι είναι σωστό ή λάθος; Υπάρχει ένα ηθικό πρότυπο που μπορούμε να ακολουθούμε σήμερα το οποίο δεν θα μας απογοητεύσει σε λίγα χρόνια;

Ευτυχώς, ναι. Υπάρχει μια πηγή σταθερής και αξιόπιστης ηθικής καθοδηγίας που είναι αποτελεσματική για οποιονδήποτε οπουδήποτε. Το επόμενο άρθρο θα δείξει πού μπορούμε να βρούμε τον πιο αξιόπιστο οδηγό για να κρίνουμε τι είναι σωστό και τι λάθος.