Η Αγία Γραφή λέει για τους νεκρούς: «Η αγάπη τους και το μίσος τους και η ζήλια τους έχουν κιόλας αφανιστεί ... Όλα όσα βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάνε τα με τη δύναμή σου, γιατί δεν υπάρχει ούτε εργασία ούτε επινόηση ούτε γνώση ούτε σοφία στον Σιεόλ, τον τόπο όπου πηγαίνεις». (Εκκλησιαστής 9:6, 10· Ψαλμός 146:4) Επομένως, οι νεκροί δεν μπορούν ούτε να σκεφτούν ούτε να αισθανθούν ούτε να κάνουν οτιδήποτε. Άρα, όταν πεθαίνουμε, παύουμε να υπάρχουμε.

«Στο χώμα θα επιστρέψεις»

 Ο Θεός εξήγησε τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε με τη δήλωση «χώμα είσαι και στο χώμα θα επιστρέψεις», την οποία είπε στον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, μετά την ανυπακοή του. (Γένεση 3:19) Προτού δημιουργήσει ο Θεός τον Αδάμ «από χώμα της γης», ο Αδάμ δεν υπήρχε. (Γένεση 2:7) Αντίστοιχα, όταν πέθανε, επέστρεψε στο χώμα και έπαψε να υπάρχει.

 Το ίδιο συμβαίνει και σε όλους όσους πεθαίνουν. Τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα, η Αγία Γραφή λέει: «Όλα έχουν γίνει από χώμα και όλα επιστρέφουν στο χώμα».—Εκκλησιαστής 3:19, 20.

Τελειώνουν όλα με το θάνατο;

 Η Αγία Γραφή παρομοιάζει πολλές φορές το θάνατο με τον ύπνο. (Ψαλμός 13:3· Ιωάννης 11:11-14· Πράξεις 7:60) Όταν κάποιος κοιμάται βαθιά, δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει γύρω του. Το ίδιο και οι νεκροί—δεν έχουν καμιά απολύτως συνειδητότητα. Ωστόσο, η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο Θεός είναι σε θέση να τους ξυπνήσει από τον ύπνο του θανάτου και να τους ξαναδώσει τη ζωή. (Ιώβ 14:13-15) Επομένως, για τους ανθρώπους που θα αναστηθούν από τον Θεό δεν τελειώνουν όλα με το θάνατο.