Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πώς Αποτελεί η Θυσία του Ιησού «Λύτρο για Πολλούς»;

Πώς Αποτελεί η Θυσία του Ιησού «Λύτρο για Πολλούς»;

Η απάντηση της Αγίας Γραφής

 Η θυσία του Ιησού είναι το μέσο με το οποίο ο Θεός ελευθερώνει, ή αλλιώς σώζει, την ανθρωπότητα από την αμαρτία και τον θάνατο. Η Γραφή αναφέρεται στο χυμένο αίμα του Ιησού ως λυτρωτικό αντίτιμο. (Εφεσίους 1:7· 1 Πέτρου 1:18, 19) Γι’ αυτό, ο Ιησούς είπε ότι ήρθε «να δώσει τη ζωή του λύτρο για πολλούς».—Ματθαίος 20:28, Η Καινή Διαθήκη—Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής.

Γιατί χρειαζόταν ένα «λύτρο για πολλούς»;

 Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, δημιουργήθηκε τέλειος, δηλαδή αναμάρτητος. Είχε την προοπτική να ζήσει για πάντα, αλλά την έχασε επειδή επέλεξε να παρακούσει τον Θεό. (Γένεση 3:17-19) Όταν απέκτησε παιδιά, τους μεταβίβασε το ελάττωμα της αμαρτίας. (Ρωμαίους 5:12) Γι’ αυτόν τον λόγο, η Γραφή αναφέρει ότι ο Αδάμ “πούλησε” τον εαυτό του και τα παιδιά του ως δούλους στην αμαρτία και στον θάνατο. (Ρωμαίους 7:14) Όντας ατελείς, κανένας τους δεν μπορούσε να εξαγοράσει αυτό που έχασε ο Αδάμ.—Ψαλμός 49:7, 8.

 Ο Θεός ένιωσε συμπόνια για την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρέθηκαν οι απόγονοι του Αδάμ. (Ιωάννης 3:16) Ωστόσο, οι κανόνες δικαιοσύνης του Θεού απαιτούσαν να μην παραβλέψει ούτε να συγχωρήσει απλώς τις αμαρτίες τους χωρίς βάσιμο λόγο. (Ψαλμός 89:14· Ρωμαίους 3:23-26) Επειδή ο Θεός αγαπάει τους ανθρώπους, προμήθευσε το απαραίτητο νομικό μέσο ώστε οι αμαρτίες τους, όχι μόνο να συγχωρηθούν, αλλά και να εξαλειφθούν. (Ρωμαίους 5:6-8) Το λύτρο αποτελεί αυτή τη νομική βάση.

Πώς λειτουργεί το λύτρο;

 Στη Γραφή, ο όρος «λύτρο» περιλαμβάνει τα ακόλουθα τρία στοιχεία:

  1.   Είναι πληρωμή.​—Αριθμοί 3:46, 47.

  2.   Φέρνει απελευθέρωση, ή αλλιώς απολύτρωση.​—Έξοδος 21:30.

  3.   Έχει αντίστοιχη αξία με αυτό για το οποίο καταβάλλεται, ή αλλιώς καλύπτει το κόστος του. a

 Εξετάστε πώς εφαρμόζονται αυτά τα στοιχεία στη λυτρωτική θυσία του Ιησού Χριστού.

  1.   Πληρωμή. Η Γραφή λέει ότι οι Χριστιανοί “αγοράστηκαν με κάποιο αντίτιμο”. (1 Κορινθίους 6:20· 7:23) Αυτό το αντίτιμο είναι το αίμα του Ιησού, με το οποίο εκείνος “αγόρασε άτομα για τον Θεό από κάθε φυλή και γλώσσα και λαό και έθνος”.—Αποκάλυψη 5:8, 9.

  2.   Απελευθέρωση. Η θυσία του Ιησού παρέχει «απελευθέρωση με λύτρο» από την αμαρτία.—1 Κορινθίους 1:30· Κολοσσαείς 1:14· Εβραίους 9:15.

  3.   Αντίστοιχη αξία. Η θυσία του Ιησού αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτό που έχασε ο Αδάμ—μια τέλεια ανθρώπινη ζωή. (1 Κορινθίους 15:21, 22, 45, 46) Η Γραφή αναφέρει: «Όπως μέσω της ανυπακοής του ενός ανθρώπου [του Αδάμ] πολλοί καταστάθηκαν αμαρτωλοί, παρόμοια και μέσω της υπακοής του ενός [του Ιησού Χριστού] πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι». (Ρωμαίους 5:19) Έτσι εξηγείται γιατί ο θάνατος ενός ανθρώπου μπορεί να πληρώσει το λύτρο για πολλούς αμαρτωλούς. Μάλιστα, η θυσία του Ιησού αποτελεί «αντίστοιχο λύτρο για όλους» όσους κάνουν τα απαραίτητα βήματα για να ωφεληθούν από αυτήν.—1 Τιμόθεο 2:5, 6.

a Στη Γραφή, οι λέξεις του πρωτότυπου εβραϊκού και ελληνικού κειμένου που μεταφράζονται «λύτρο» μεταδίδουν την έννοια του αντίτιμου, δηλαδή του πολύτιμου πράγματος, που καταβάλλεται. Λόγου χάρη, το εβραϊκό ρήμα καφάρ βασικά σημαίνει «καλύπτω». (Γένεση 6:14) Αναφέρεται συνήθως στην κάλυψη της αμαρτίας. (Ψαλμός 65:3) Το συγγενικό ουσιαστικό κόφερ αναφέρεται στο αντίτιμο που καταβάλλεται για να επιτευχθεί αυτή η κάλυψη, ή αλλιώς απολύτρωση. (Έξοδος 21:30) Παρομοίως, η λέξη του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου λύτρον μπορεί επίσης να αποδοθεί «απολυτρωτικό αντίτιμο». (Ματθαίος 20:28, Η Καινή Διαθήκη στη Σύγχρονη Γλώσσα [The New Testament in Modern Speech], του Ρ. Φ. Γουέιμουθ) Με αυτή τη λέξη, οι Έλληνες συγγραφείς αναφέρονταν στο αντίτιμο που πληρωνόταν για την απολύτρωση ενός αιχμάλωτου πολέμου ή την απελευθέρωση κάποιου δούλου.