Οι σούλες είναι μεγάλα θαλασσοπούλια που βουτούν προς την επιφάνεια του ωκεανού με ταχύτητες που φτάνουν τα 190 χιλιόμετρα την ώρα. Όταν η σούλα προσκρούει στο νερό, η δύναμη της πρόσκρουσης μπορεί να είναι 20 φορές μεγαλύτερη από τη δύναμη της βαρύτητας. Πώς καταφέρνουν οι σούλες να επιβιώνουν και να επαναλαμβάνουν τόσο εντυπωσιακές καταδύσεις;

 Σκεφτείτε: Προτού η σούλα προσκρούσει στο νερό, τεντώνει τα φτερά της πίσω από το σώμα της, αποκτώντας την αεροδυναμική ενός βέλους. Επίσης, καλύπτει τα μάτια της με μια προστατευτική μεμβράνη και φουσκώνει κάποια όργανα στον λαιμό και στο στήθος της τα οποία λειτουργούν σαν αερόσακοι και μετριάζουν τη δύναμη της πρόσκρουσης.

 Καθώς η σούλα διαπερνά την επιφάνεια του ωκεανού, το ράμφος, το κεφάλι και ο λαιμός της σχηματίζουν έναν κώνο. Χάρη σε αυτό το σχήμα, η δύναμη της πρόσκρουσης κατανέμεται ομοιόμορφα στους γερούς μυς του λαιμού της. Μέσα σε μια στιγμή, τα μάτια της αλλάζουν την εστίασή τους για να βλέπουν κάτω από το νερό.

 Πόσο βαθιά μπορεί να καταδυθεί η σούλα; Με την ορμή που έχει, μπορεί να φτάσει σχεδόν στα 11 μέτρα βάθος και να συνεχίσει την κάθοδό της κουνώντας τα μισοδιπλωμένα της φτερά και τα μεμβρανώδη πόδια της. Μάλιστα, κάποιες σούλες έχουν φτάσει σε βάθος μεγαλύτερο των 25 μέτρων από την επιφάνεια του ωκεανού. Όταν η σούλα τελειώσει την κατάδυσή της, αναδύεται αβίαστα προς την επιφάνεια, έτοιμη να πετάξει και πάλι.

 Δείτε σούλες να καταδύονται

 Οι ερευνητές σχεδίασαν τεχνητές σούλες για να βοηθούν στις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης. Κανονικά, αυτά τα ρομπότ έπρεπε να πετούν, να καταδύονται στο νερό και να ανεβαίνουν ξανά ψηλά στον αέρα. Ωστόσο, στις δοκιμές των πρωτοτύπων, ένα από τα ρομπότ χάλασε αρκετές φορές επειδή προσέκρουε στο νερό με μεγάλη δύναμη. Έτσι λοιπόν, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πρωτότυπό τους «δεν ήταν καλό στις καταδύσεις σε σύγκριση με τη σούλα».

 Ποια είναι η άποψή σας; Αποτελεί η ικανότητα που έχει η σούλα να καταδύεται προϊόν εξέλιξης; Ή μήπως αποτελεί προϊόν σχεδιασμού;