Natawo ko sa Acul, usa ka hilit nga baryo sa bukirong dapit sa kasadpan sa Guatemala. Membro sa Ixil ang among pamilya, tribo nga kaliwat sa mga Maya. Gawas sa Kinatsila, nagdako sab ko nga nagsulti sa among pinulongan. Ang akong kinabuhi sa bata pa maoy panahon sa 36 ka tuig nga gubat sibil sa Guatemala. Daghang Ixil ang nangamatay niining yugtoa.

Dihang kuwatro anyos ko, ang akong igsoong lalaki nga siyete anyos nagdulag granada nga wa damhang mibuto. Tungod sa maong aksidente, nabuta ko ug ikasubo nga namatay ang akong igsoon. Sukad niadto, nagpuyo ko sa center sa mga batang buta sa Guatemala City, diin nakat-on kog Braille. Didto, wa ko kasabot kon nganong dili ko tugtan sa mga empleyado nga makig-estorya sa ubang bata ug kon nganong likaylikayan ko sa akong mga klasmet. Pirme kong mingawon ug mangandoy nga moabot na ang duha ka bulan kada tuig dihang makauli ko ug makauban ang akong inahan, nga buotan kaayo ug maluluy-on. Ikasubo, siya namatay dihang 10 anyos ko. Kay gibati nakong wala nay nagmahal nako, nahugno ko.

Sa edad nga 11, miuli ko sa among baryo ug miipon sa akong kuya nga igsoon nako sa amahan ug sa iyang pamilya. Gitagan-an ko nila sa pisikal nga mga panginahanglan, pero walay nakatabang nako sa emosyonal nga paagi. Usahay mangutana ko sa Diyos: “Nganong namatay man si Mama? Nganong kinahanglang mabuta ko?” Miingon ang uban nga kabubut-on sa Diyos ang mga trahedya maong nakaingon ko nga ang Diyos way pagbati ug mapihigon. Maghikog unta ko pero wala koy gamit.

Kay buta ko, sayon ra kong daogdaogon. Kadaghan ko among-amongi sa bata pa ko. Wala nako ni isumbong kay gibati nakong way interesadong mahibalo. Ang mga tawo halos dili makig-estorya nako, ug dili pod ko makig-estorya kang bisan kinsa. Pirme kong mag-inusara ug na-depress ko, ug wala koy salig sa mga tawo.

Trese anyos ko dihang giduol kog magtiayong Saksi ni Jehova panahon sa among recess sa eskuylahan. Gihangyo sila sa akong maestra nga duawon ko kay naluoy siya sa akong kahimtang. Gisultihan ko nila bahin sa saad sa Bibliya nga ang mga patay banhawon ug moabot ang panahon  nga ang mga buta makakita na. (Isaias 35:5; Juan 5:28, 29) Giganahan ko sa ilang gitudlo pero nalisdan kong makig-estorya nila kay wala ko maanad niini. Apan, bisag maghilom ra ko, buotan sila ug mapailobong nagpadayon sa pagtudlo kanako sa Bibliya. Mobaktas silag kapig 10 kilometros agi sa bukid aron lang makaabot sa among baryo.

Matod sa akong igsoon-sa-amahan, ang magtiayon desente bisag pobre sila. Bisan pa niana, interesado sila nako ug dalhan gani ko nilag gagmayng regalo. Gibati nako nga tinuod lang nga mga Kristohanon ang magsakripisyog ingon niana.

Nag-Bible study ko gamit ang Braille nga mga publikasyon. Bisag nakasabot ko sa among gitun-an, nalisdan kog dawat sa uban niini. Pananglitan, naglisod kog tuo nga ang Diyos tinuod gyong nagtagad nako ug nga dunay makapatin-aw kon unsay pagbati sa Diyos kanako. Nasabtan nako kon nganong temporaryong gitugotan ni Jehova ang pagkadaotan, pero lisod tuohan nga siya mahigugmaon gyod nga Amahan. *

Ang nakat-onan nako sa Bibliya anam-anam nga nakabag-o sa akong panglantaw. Pananglitan, nakat-onan nako nga mobati gyod ang Diyos sa mga tawong nag-antos. Bahin sa iyang mga magsisimba nga gidaogdaog, ang Diyos miingon: “Sa walay duhaduha nakita ko ang kasakitan sa akong katawhan . . . ako nahibalo pag-ayo sa mga kasakit nga ilang giantos.” (Exodo 3:7) Naapresyar nako ang mga hiyas ni Jehova, busa gidedikar nako ang akong kinabuhi kaniya. Sa 1998, nabawtismohan ko ingong Saksi ni Jehova.

Mga usa ka tuig human ko mabawtismohi, mitungha ko sa eskuylahan sa mga buta duol sa siyudad sa Escuintla. Nakita sa usa ka ansiyano sa kongregasyon didto nga kon sa among baryo ko magpuyo, hagit ang pagtambong ug mga tigom. Ang bukid man god nga giagian sa magtiayong Saksi nga nag-Bible study nako mao poy kinahanglan nakong tungason aron makatambong sa kinadul-ang kongregasyon, ug lisod ni para nako. Aron matabangan ko, gikontak sa ansiyano ang usa ka pamilyang Saksi sa Escuintla nga andam magpapuyo nako ug motabang aron makatambong ko sa mga tigom. Hangtod karon, ila kong giatiman ug giisip nga bahin sa ilang pamilya.

Daghan pay gipakita ang mga membro sa kongregasyon kanako nga mga pananglitan sa tinuod nga gugma. Busa, kombinsido ko nga ingong Saksi ni Jehova, kauban nako ang tinuod nga mga Kristohanon.—Juan 13:34, 35.

Wala na ko mibating way pulos ug way paglaom. Karon, may katuyoan na ang akong kinabuhi. Ingong bug-os panahong ministro sa mga Saksi ni Jehova sa buluhaton nga pagtudlog Bibliya, nagpokus ko sa pagtudlo sa uban sa bililhong mga kamatuoran sa Bibliya imbes nga maghunahuna sa akong pagkabuta. Nakapribilehiyo sab ko nga mahimong ansiyano ug maghatag ug mga diskurso nga binase sa Bibliya diha sa daghang tawo sa lokal nga kongregasyon. Nakahatag gani kog mga pakigpulong nga binase sa Bibliya diha sa mga regional convention diin linibo ang nanambong.

Sa 2010, migraduwar ko sa Ministerial Training School (gitawag karon nga School for Kingdom Evangelizers) didto sa El Salvador. Gitabangan ko niini nga tunghaan nga makatuman sa mga responsabilidad diha sa kongregasyon. Tungod niini nga pagbansay, mas mibati kong gipabilhan pag-ayo ug gimahal ni Jehova nga Diyos, kinsa makahatag ug katakos kang bisan kinsa aron mabuhat ang iyang buluhaton.

Si Jesus miingon: “Adunay labaw nga kalipay sa paghatag kay sa pagdawat.” (Buhat 20:35) Karon, malipayon kaayo ko, ug gibati nakong makatabang na ko sa uban bisag wa ko magdahom nga posible ni.