Lukanın yazdığı müjdə 7:1—50
7 İsa onu dinləyənlərə sözünü deyib qurtardı və Kəfərnahuma gəldi.
2 Bir yüzbaşının sevimli nökəri ağır xəstələnmişdi, ölüm ayağında idi.+
3 Yüzbaşı İsa haqqında eşidəndə yəhudi ağsaqqallarından bir neçəsini onun yanına göndərdi və xahiş etdi ki, gəlib onun nökərini sağaltsın.
4 Onlar İsanın yanına gəlib yalvar-yaxar etməyə başladılar. Onlar dedilər: «O, belə yaxşılığa layiq adamdır,
5 çünki xalqımızı sevir. Sinaqoqu da bizim üçün o tikib».
6 İsa bu adamlarla getdi. Amma evə yaxınlaşanda yüzbaşının göndərdiyi dostları onunla rastlaşıb dedilər: «Ağa, zəhmət çəkmə. Mən layiq deyiləm ki, sən mənim evimə girəsən.+
7 Buna görə də sənin yanına gəlməyə özümü layiq bilmədim. Sən bircə kəlmə söz de, nökərim sağalsın.
8 Elə mən özüm də qulluq adamıyam, mənim də tabeliyimdə əsgərlər var. Birinə “get” deyirəm, gedir, o birisinə “gəl” deyirəm, gəlir, nökərə “filan şeyi elə” deyirəm, eləyir».
9 İsa bu sözləri eşidəndə o adama valeh oldu. O çönüb ardınca gələn camaata dedi: «İnanın, mən hətta İsraildə də belə güclü imana rast gəlməmişəm».+
10 Yüzbaşının göndərdiyi adamlar evə qayıtdıqda gördülər ki, nökər sapsağlamdır.+
11 Bu hadisədən bir qədər sonra İsa Nain şəhərinə getdi. Onu şagirdləri və xeyli adam müşayiət edirdi.
12 İsa şəhərin darvazasına yaxınlaşanda gördü ki, oradan bir cənazə çıxarırlar. Mərhum anasının yeganə oğlu idi.+ Qadın həm də dul idi. Qadının yanında şəhər camaatından çoxlu adam var idi.
13 Ananı görəndə Ağanın ona yazığı gəldi+ və dedi: «Ağlama».+
14 O yaxınlaşıb mafəyə toxundu. Mafəni aparanlar ayaq saxladılar. İsa dedi: «Ey cavan, səninləyəm, ayağa qalx!»+
15 Ölən oğlan qalxıb oturdu və danışmağa başladı. İsa onu anasına verdi.+
16 Hamının canına vahimə düşdü. Onlar Allahı mədh etməyə və: «Aramızda böyük bir peyğəmbər zühur edib»,+ «Allah öz xalqına nəzər salıb»,+ — deməyə başladılar.
17 İsanın sorağı bütün Yəhudiyyəyə və ətraf bölgələrə yayıldı.
18 Yəhyanın şagirdləri bütün bu hadisələri ona danışdılar.+
19 Onda Yəhya iki şagirdini çağırıb onları «gəlişini gözlədiyimiz Məsih sənsən,+ yoxsa başqasını gözləyək?» sualı ilə Ağanın yanına göndərdi.
20 Şagirdlər İsanın yanına gəlib dedilər: «Vəftizçi Yəhya bizi sənin yanına göndərdi ki, soruşaq: “Gəlişini gözlədiyimiz Məsih sənsən, yoxsa başqasını gözləyək?”»
21 Həmin vaxt İsa bir çox adamı naxoşluqdan,+ ağır xəstəliklərdən sağaldır, insanların içindən cinləri qovur, korların gözlərini açırdı.
22 İsa şagirdlərə dedi: «Gedin, görüb-eşitdiklərinizi Yəhyaya çatdırın: korların gözləri açılır,+ topallar gəzir, cüzamlılar təmizlənir, karlar eşidir,+ ölülər dirilir, yoxsullara müjdə bildirilir.+
23 Mənimlə bağlı şübhələrə qapılmayan nə xoşbəxtdir».+
24 Yəhyanın şagirdləri çıxıb getdikdən sonra İsa camaata Yəhya haqqında bunları söylədi: «Çöllüyə nə görməyə getmişdiniz? Küləyin əsdirdiyi qamışı?+
25 Onda ora nə görməyə getmişdiniz? Zərif libas geymiş adamı?+ Bəs bilmirsiniz ki, yaraşıqlı libas geyənlər, dəbdəbəli həyat sürənlər padşah saraylarında olurlar?
26 Yaxşı, bəs ora nə görməyə getmişdiniz? Peyğəmbər? Bəli, bunu bilin ki, bu adam peyğəmbərdən də üstündür.+
27 “Sənin qabağınca Öz elçimi göndərirəm, o, qarşında gedib sənin yolunu hazırlayacaq” sözləri onun haqqında yazılmışdır.+
28 Sizə deyirəm: bəşər övladları arasında Yəhyadan böyüyü yoxdur, amma Allahın Padşahlığında ən kiçiyi ondan böyükdür».+
29 (Camaat və vergiyığanlar bunu eşidəndə Allahın adil olduğunu təsdiq etdilər, çünki Yəhya onları vəftiz etmişdi.+
30 Ancaq fərisilər və qanunşünaslar Allahın onlara olan öyüdünü rədd etdiklərindən+ onun tərəfindən vəftiz edilməmişdilər.)
31 «Bu nəslin adamlarını kimlə müqayisə edim? Onlar kimə bənzəyir?+
32 Bu adamlar bazar meydanında oturub bir-birilərinə: “Biz sizin üçün tütək çaldıq, amma siz oynamadınız, biz ağı dedik, amma siz ağlamadınız”, — deyən uşaqlara bənzəyirlər.
33 Siz də onlar kimi. Vəftizçi Yəhya gəlib çörək yemir, şərab içmir,+ deyirsiniz ki: “Onda cin var”.
34 İnsan Oğlu gəlib yeyir də, içir də, siz isə deyirsiniz: “Budur ha, qarınqulu və şərab düşkünü, vergiyığanların və günahlıların dostu!”+
35 Nə olursa olsun, hikmət əməlləri* sayəsində haqlı çıxır».+
36 Bir fərisi İsanı nahara dəvət edirdi. İsa onun evinə gəlib süfrəyə əyləşdi.
37 Şəhərdə günahkar kimi tanınan bir qadın biləndə ki, İsa fərisinin evində nahar edir, bir qab* ətirli yağ götürüb ora gəldi.+
38 Qadın İsanın arxasında, ayaqları yanında durub ağlayır, göz yaşları ilə onun ayaqlarını isladıb saçı ilə silirdi. O, İsanın ayaqlarını nəvazişlə öpür və ayaqlarının üstünə ətirli yağ tökürdü.
39 İsanı evinə dəvət etmiş fərisi bunu görəndə ürəyində dedi: «Bu adam peyğəmbər olsaydı, ona toxunan qadının nə yolun yolçusu olduğunu, günahkar olduğunu bilərdi».+
40 İsa ona dedi: «Şimon, sənə sözüm var». O dedi: «Buyur, Ustad!»
41 «Bir sələmçiyə iki nəfər pul borclu idi. Birinin borcu beş yüz dinar*, o birisininki isə əlli dinar idi.
42 Borcu qaytarmağa heç bir şeyləri olmadığından sələmçi alicənablıqla onları bağışladı. İndi necə bilirsən, onlardan kim o kişini daha çox sevəcək?»
43 Şimon cavab verdi: «Belə düşünürəm ki, borcu daha çox olan». İsa təsdiq etdi: «Düz dedin».
44 Sonra üzünü qadına tərəf çevirib Şimona dedi: «Bu qadını görürsən? Sənin evinə gəldim, ayaqlarımı yumağa mənə su vermədin. Amma bu qadın ayaqlarımı göz yaşları ilə yuyub, saçı ilə sildi.
45 Sən məni öpmədin, amma bu qadın, mən gələndən bəri ayaqlarımı nəvazişlə öpür.
46 Sən başıma yağ sürtmədin, bu qadın isə ayaqlarıma ətirli yağ sürtdü.
47 Sənə deyirəm, onun günahları çox olsa da, bağışlandı.+ Bu səbəbdən böyük məhəbbət göstərir. Az bağışlanan isə az sevir».
48 Sonra İsa qadına dedi: «Günahların bağışlandı».+
49 Bunu eşidəndə onunla süfrə arxasında olanlar dedilər: «Bu kimdir ki, günahları da bağışlayır?!»+
50 Amma İsa qadına dedi: «İmanın səni xilas etdi.+ Salamat get».
