Артыг өз динләри олса да, фикир вермишик ки, бир чох инсанлар бөјүк марагла Мүгәддәс Јазылардан мүхтәлиф мөвзулара даир сөһбәт етмәји хошлајырлар. Әлбәттә, биз инсанын дин сечиминә һөрмәтлә јанашырыг вә һеч кими ҝәтирдијимиз хәбәри гәбул етмәјә мәҹбур едә билмәрик.

Дин барәдә сөһбәт едәркән, Мүгәддәс Јазыларын бујурдуғу кими, чалышырыг буну һәмишә «һәлимликлә вә дәрин һөрмәтлә» едәк (Инҹил, 1 Петер 3:15). Баша дүшүрүк ки, һеч дә һамы ҝәтирдијимиз хәбәри гәбул едән дејил (Инҹил, Матта 10:14). Әҝәр инсанларын јанына ҝетмәсәк, онларын мүнасибәтини һарадан билмәк олар? Бир дә ки, инсанларын вәзијјәти вә шәраити дәјишә биләр.

Мәсәлән, елә ола биләр ки, кимсә, мәшғул олдуғуна ҝөрә, бизимлә бу ҝүн јох, башга ҝүн сөһбәт етмәк истәсин. Вә јахуд да һәјатда јени проблем вә вәзијјәтләрлә гаршылашдыгларына ҝөрә, инсанда Аллаһын Кәламындан олан хәбәрә мараг ојана биләр. Елә буна ҝөрә дә чалышырыг ки, инсанларла бир дәфә јох, бир нечә дәфә сөһбәт едәк.