Контентә кеч

ҜӘНҸЛӘРИН СУАЛЛАРЫ

Нә едим ки, шәхси һәјатым олсун?

Нә едим ки, шәхси һәјатым олсун?
  • Нәјә ҝөрә валидејнләрин һәр ишинә гарышыр?

  • Нә едә биләрсән?

  • Һәмјашыдларын нә дејир?

Нәјә ҝөрә валидејнләрин һәр ишинә гарышыр?

Валидејнләрин сәнә ҝөрә нараһат олдугларыны дејирләр. Амма сән дүшүнүрсән ки, онлар сәнин шәхси ишләринә гарышырлар. Мисал үчүн:

  • Ерин адлы јенијетмә дејир: «Атам телефонуму ҝөтүрүб мәндән телефонун кодуну сорушур. Сонра да бүтүн месажларыма бахыр. Коду демәјәндә дүшүнүр ки, ондан нәсә ҝизләдирәм».

  • 20 јашларында олан Денис дејир ки, анасы онун телефон зәнҝләринә бахыр. О дејир: «Анам бир-бир нөмрәләрә бахыб кимләрин нөмрәси олдуғуну вә онларла нә һагда данышдығымы сорушур».

  • Кејла адлы јенијетмә дејир ки, бир дәфә анасы онун ҝүндәлијини охујуб. О бөлүшүр: «Орада кечирдијим һиссләр барәдә, һәтта анамла бағлы јаздығым фикирләр вар иди! Һәмин һадисәдән сонра бир дә ҝүндәлик тутмадым».

Јадда сахла. Валидејнләрин сәнә ҝөрә мәсулијјәт дашыјырлар. Онлара бу мәсулијјәтләринә нә дәрәҹә ҹидди јанашмаларына даир ҝөстәриш верә билмәзсән. Ола билсин, сәнә елә ҝәлир ки, онлар бу мәсәләдә ифрата варырлар. Амма ашағыдакы мәсләһәтләрә риајәт етсән, бу мәсәләјә даһа анлајышла јанашарсан.

Нә едә биләрсән?

Һеч нәји ҝизләтмә. Мүгәддәс Китаб бизи һәр саһәдә дүрүст олмаға тәшвиг едир (Ибраниләрә 13:18). Валидејнләринлә дүрүст ол. Нә гәдәр чох дүрүст олуб онлардан һеч нәји ҝизләтмәсән, бир о гәдәр шәхси һәјатын олаҹаг.

Дүшүн. Әввәлләр нә дәрәҹәдә дүрүст олмусан? Вахтында евә ҝәлмисән? Достларыны аиләндән ҝизләтмисән? Ҝизлин ишләр ҝөрмүсән?

«Валидејнләрими разы салмаға чалышырам. Һәјатымда баш верәнләри, билмәк истәдикләри һәр шеји онлара данышырам. Буна ҝөрә дә онлар мәнә етибар едир вә шәхси һәјатыма гарышмырлар» (Делја).

Сәбирли ол. Мүгәддәс Китабда дејилир: «Өзүнүзү сынајын» (2 Коринфлиләрә 13:5). Етибар газанмаг чох вахт алыр, анҹаг буна дәјәр.

Дүшүн. Валидејнләрин дә јенијетмә олублар. Буну билмәк онларын сәнин һәјатынла марагланмаларына олан мүнасибәтинә неҹә тәсир едир?

«Мәнҹә, валидејнләр кечмишдә бурахдыглары сәһвләри унутмур вә өвладларынын да ејни сәһвләрә јол вермәсини истәмирләр» (Денјл).

Өзүнү онларын јеринә гој. Вәзијјәтә валидејнләринин ҝөзү илә бахмаға чалыш. Мүгәддәс Китабда дејилир ки, мәһарәтли гадын «евиндәки ишләрә нәзарәт едәр», јахшы ата исә өвладларыны «Јеһованын тәрбијәси вә өјүд-нәсиһәтилә» бөјүдәр (Мәсәлләр 31:27; Ефеслиләрә 6:4). Бу елә дә асан дејил. Она ҝөрә дә валидејнләринин сәнинлә марагланмасы шәртдир.

Дүшүн. Әҝәр валидејн олсајдын, ушагларын һагда нәји билмәк истәјәрдин? Гызынын вә ја оғлунун һәјатында баш верәнләри билмәк үчүн она суал вермәздин?

«Јенијетмә оланда мәнә елә ҝәлирди ки, валидејнләримин әлиндән шәхси һәјатым јохдур. Инди исә артыг бөјүмүшәм вә валидејнләримин нәјә ҝөрә белә даврандыгларыны баша дүшүрәм. Онлар буну мәни севдикләри үчүн едибләр» (Ҹејмс).