Јох, нә вахт өләҹәјимиз әввәлҹәдән мүәјјәнләшдирилмәјиб. Мүгәддәс Китабда ајдын ҝөстәрилир ки, Аллаһ инсанын талејини јазмыр вә инсан чох вахт тәсадүфән баш верән һадисә нәтиҹәсиндә өлүр (Ваиз 9:11).

Бәс Мүгәддәс Китабда «өлмәјин өз вахты» олдуғу дејилмир?

Дүздүр, Ваиз 3:2 ајәсиндә дејилир ки, «доғулмағын өз вахты вар, өлмәјин өз вахты. Әкмәјин өз вахты, көкүндән чыхартмағын өз вахты» вар. Лакин бу ајәнин контекстинә нәзәр салдыгда ҝөрмәк олур ки, бурада инсан һәјатынын ади ҝедишатындан бәһс едилир (Ваиз 3:1—8). Неҹә ки Аллаһ әкинчини һансыса вахтда нә исә әкмәјә мәҹбур етмир, еләҹә дә бизим өлүм вахтымызы мүәјјән етмәјиб. Бу ајәләрин мәғзи ондадыр ки, инсанын башы Јараданындан узаглашаҹаг гәдәр ҝүндәлик ишләрә гарышмамалыдыр (Ваиз 3:11; 12:1, 13).

Өмрүмүзү узада биләрик

Һәјатын кешмәкешли олмасына бахмајараг, ағыллы гәрарлар вермәклә әксәр һалларда өмрүмүзү узатмаг мүмкүндүр. Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Һикмәтли адамын тәлими һәјат гајнағыдыр, инсаны өлүм тәләсинә дүшмәкдән ҝери гајтарыр» (Сүлејманын мәсәлләри 13:14). Муса пејғәмбәр исраиллиләрә демишди ки, Аллаһын әмрләринә әмәл етсәләр, өмүрләри узун олаҹаг (Ганунун тәкрары 6:2). Пис вә ја ағылсыз һәрәкәт етсәк, өзүмүз өз әлимизлә өмрүмүзү гысалтмыш олаҹағыг (Ваиз 7:17, Китабы Мукаддес).

Нә гәдәр ағыллы вә еһтијатлы олсаг да, өлүмдән гачмаг мүмкүн дејил (Ромалылара 5:12). Амма әбәдијјән белә олмајаҹаг, чүнки Мүгәддәс Китаба әсасән, тезликлә өлүм јох едиләҹәк (Вәһј 21:4).